คุณทนาย จดทะเบียนสมรสกัน
ตอนที่ 16 กล้ามาแตะผู้หญิงของฉัน
“แล้วมันทำอะไรอีก?”
เธอส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่ได้ทำอะไรแล้ว แม่เขาเข้ามาเจอก่อน”
เตชิตมองตาเธอ ปกติเธอเป็นคนที่ตาโตมีเสน่ห์ ปกติใครเห็นก็ต้องหวั่นไหวทำให้คิดลึกแต่ยิ่งเป็นไอ้สามีเก่าแสนเลวของเธอ
“คดีครั้งนี้ฉันต้องชนะ” เขาพูดต่อด้วย “ฉันจะทำลายชื่อเสียงมันให้ยับเยิน จะทำให้มันไม่เหลืออะไรเลย”
นัชชามองเขาด้วยความอึ้ง ถึงแม้ว่านี่จะเป็นสิ่งที่เธอเคยขอ แต่ตอนนี้อาจจะเป็นเพราะเขาพูดมันเลยดูเหมือนเรื่องที่จะเป็นไปได้
ตอนที่เขายังยืนงงอยู่เสื้อเธอก็ถูกเตชิตถอดออก เธอตกใจกุมมือเขาไว้แต่ก็โดนมือหนาสะบัดทิ้ง การกระทำนุ่มนวลกับเมื่อกี้มาก “ฉันขอ”
“วันนี้ไม่ได้” เธอตอบเหมือนเดิม
เตชิตพูดขอร้อง “สัญญาว่าฉันจะทำเบาๆ”
ถ้าเขาจะเอาจริงๆเธอก็ปฏิเสธไปก็ไม่มีประโยชน์
ภายใต้แสงไฟสลัว เขายกขาเธอพาดไว้ตรงเอว ตัวของเธอถูกอุ้มไปวางไว้บนตู้รองเท้าสองมือประคองโอบไว้ที่คอของเขา
เสื้อผ้าขอเธอถูกถอดออกแต่เสื้อผ้าของเขายังคงอยู่บนตัวเหมือนเดิม
นัชชาหลับตาลงไม่อยากเห็นภาพตรงหน้า
“ฉันเป็นใคร” เขาถามเธอด้วยเสียงแหบ
“เตชิต...”
จากที่เธอเป็นคนเสียงหวานอยู่แล้วตอนนี้ทำให้เสียงเธอยิ่งมีเสน่ห์น่าฟังมากยิ่งขึ้น
ตอนนี้เตชิตตาแดง “เรียกชื่อฉันสิ”
นัชชาโดนเขาหลอกล่อ “ตะ... เต... เตชิต...”
ท้ายในท้ายที่สุดนัชชาถูกเขาทำจนหมดแรง จนผมเปียกยุ่งเหยิงเขาปัดผมที่ปิดหน้าเธอขึ้นแล้วกระซิบข้างหูเธอ “จำเอาไว้เธอคือผู้หญิงของฉัน ถ้าใครแตะต้องเธอถึงจะเป็นใครฉันก็ไม่ปล่อยเอาไว้”
.....................
1 ชั่วโมงต่อมาเรื่องทุกอย่างก็จบลง จากตอนแรกที่นัชชากลัวจนถึงตอนที่เธอมีอารมณ์ร่วม ไม่สามารถต่อต้านเธอพ่ายแพ้ให้กับอารมณ์ที่เตชิตมอบให้
เตชิตไม่เคยแสดงความเป็นห่วงหลังจากที่ร่วมรักกับเธอเสร็จ แต่ครั้งนี้แปลกไปเขากลับอุ้มเธอวางลงบนเตียง “นอนพักเถอะ”
ตัวเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อ เธอทำท่าจะลุก “ฉันจะไปอาบน้ำ”
เตชิตเห็นความดื้อดึงของเธอ “เดี๋ยวฉันช่วยอาบ”
พูดเสร็จก็ทำท่าจะอุ้มเธอขึ้น แต่นัชชาก็ยกเท้าดันไหล่เขาไว้ มองด้วยสายตาเคืองๆ “ไม่ต้องค่ะ!”
ถ้าให้เขาอาบให้มันคงจะไม่ใช่แค่การอาบน้ำเฉยๆ
เตชิตมองนิ้วเท้าที่ขาวสวยของเธอที่วางอยู่บนไหล่ เขาดึงขาของเธอวางลงบนเตียง “ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก”
ด้วยสีหน้าอารมณ์และท่าทางของเขาในตอนนี้ใครเชื่อก็บ้าแล้ว
“ฉันอาบเองได้”
“’งั้นเธออาบให้ฉันแทนแล้วกัน”
“...” นัชชาตอบด้วยเสียงเบาๆ “มันต่างกันตรงไหน”
“เพราะฉะนั้นอย่าดื้อ อาบพร้อมกันนี่แหละ จบนะ”
นัชชาถูกอุ้มเข้ามาในห้องอาบน้ำ น้ำที่อุ่นกำลังพอดีไหลลงโดนตัวเธอ ถึงแม้ว่าสายตาจะหันไปเห็นแค่นิดเดียวแต่เธอก็ไม่กล้าที่จะมองเขาตรงๆ
เตชิตเห็นเธอหลบสายตาจึงเอื้อมมือไปจับท้ายทอยบังคับให้เธอหันมามองเขา “กลัวฉันเหรอ”
นัชชาลืมตากะพริบตามน้ำที่ไหลลงมา พยายามกลั้นความกลัวเอาไว้ “เปล่า ไม่ได้กลัว”
เขาหรี่ตามองเธอ “ฉันไม่ชอบคนโกหก”
นัชชาแก้ตัวด้วยความอาย “กลัว... นิดหน่อย”
“กลัวทำไม”
“กะ...ก็เพราะว่าคุณชอบทำรุนแรง มันทำให้ฉัน...” พอพูดถึงเรื่องอย่างว่า นัชชาก็มักจะเขินอายจนพูดไม่ออก
“เธอไม่ชอบเหรอ”
คำนั้นทำเอาเธอสำลักน้ำจนหน้าแดงก่ำ เธอกระโดดออกไปหลบข้างๆ “ฉัน ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”
“แสดงว่าชอบ”
“…”
นัชชาหมดคำพูด เธอไม่รู้จะตอบยังไงดี
เธอบ้าไปแล้วที่อยากทำข้อตกลงอย่างว่ากับเขา ผู้ชายคนนี้กับเธอเดินถนนคนละสายกันอยู่แล้ว
หลังจากทั้งคู่อาบเสร็จ เตชิตก็ไม่ได้แตะต้องเธอเลยเหมือนกับที่พูดไว้ตั้งแต่แรก นัชชากำลังจะหันหลังกลับ เตชิตกลับพูดขึ้น “อย่าลืมหายาทา เมื่อกี้ฉันไม่ทันระวังทำให้มีแผล”
นัชชาคิดว่า เขาก็ไม่ได้เป็นผู้ชายที่ไม่สนใจอะไรเลยแบบที่แสดงออกมาให้เห็น
เธอกลับมีความรู้สึกดีที่แปลกใหม่กับเขา แต่เธอก็ไม่ได้ตอบกลับเพียงแต่หยิบชุดนอนขึ้นใส่ให้เรียบร้อย
เธอนอนอยู่บนเตียงนุ่ม จากที่อารมณ์ตึงเครียดมาทั้งวันก็ถึงเวลาปลดปล่อย ข้างเตียงยังคงว่างเปล่า เธอกลับห้ามใจไม่ได้ที่จะให้ตัวเองไม่มองเข้าไปในห้องน้ำ
ประตูห้องน้ำไม่ได้ถูกปิดทำให้เห็นไอน้ำที่ล่องลอยออกมาและเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาจากห้องน้ำ พอนึกถึงบทสนทนาเมื่อครู่ในห้องน้ำทำให้เธอหัวใจเต้นแรง
นัชชาเอาผ้าห่มปิดหน้า บอกตัวเองว่านอนได้แล้ว
.......
ค่ำคืนนี้เธอหลับลึกมากแต่พอใกล้รุ่งเธอดันฝันร้ายขึ้นมา เธอฝันว่า ดวิษ ปณิตา และครอบครัวทั้งสองฝ่ายทุกคนต่างต่อว่าเธอรวมถึงพ่อแม่ของเธอด้วย พวกเขาต่อว่าว่าเธอทำตัวไม่เหมาะสมมั่วไปทั่วเธอไม่เหมาะที่จะเป็นภรรยาของใครทั้งนั้น...
นัชชารู้สึกหนาวอยากพูดแต่ไม่มีเสียง เธอเห็นแบบลางๆเหมือนมีคนดึงเธอเข้าไปกอดแล้วได้ยินคนกระซิบเรียกเธอที่ข้างหู “นัชชา”
สักพักเธอความฝันก็ค่อยๆหายไปทำให้เธอนอนได้ปกติ เหมือนทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเธอคิดไปเอง
วันรุ่งขึ้นเตชิตก็ตื่นหกโมงครึ่งตามปกติ เขาอดยิ้มไม่ได้เมื่อมองไปยังคนตัวเล็กที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา ตอนแรกเขากะจะดันเธอออกแต่พอนึกถึงเหตุการณ์และเสียงร้องของเธอ
เขาค่อยๆเอามือเธอออกจากตัว ไม่อยากให้เธอตื่น
เขาตื่นมาออกกำลังกาย ทำธุระส่วนตัว กินข้าว
แล้วเดินออกไปถึงประตูใหญ่หน้าวิลล่าก็เห็นตรัณเลขาของเขามาจอดรถรอรับเขาแล้ว พอเห็นเขาเดินออกมา ตรัณก็เดินลงไปเปิดประตูรถให้เขา “อรุณสวัสดิ์ครับ คุณเตชิต ”
เตชิตพยักหน้าแทนการตอบรับ
หลังจากที่รถแล่นออกมาสักพัก “ตรัณ หลังเสร็จประชุมเช้านี้ เอาข้อมูลของดวิษมาให้ฉันชุดหนึ่ง”
ตรัณรู้ว่าเตชิตรับคดีเกี่ยวกับการหย่าและรู้ว่าใครคือผู้ที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ “ได้ครับ”
“แล้วอีกอย่างนึง หาคนเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของบ้านดวิษ หาโอกาสในการสร้างหลักฐานเพื่อมัดตัวให้อยู่หมัด” พอนึกถึงแผลที่ปากของนัชชาทำให้เขายิ่งอารมณ์เสีย
ตรัณแปลกใจเพราะระดับเตชิตคดีแค่นี้เขาไม่จำเป็นต้องเลือกใช้วิธีนี้ แต่ครั้งนี้เขามาแปลก
“ครับ เดี๋ยวผมจัดหาคนไปจัดการให้”
เตชิตมองอกไปนอกหน้าต่างใบหน้าหล่อแสดงอารมณ์นิ่งเฉย ใครที่กล้ามายุ่งกับเขาหรือของของเขาจะต้องฉิบหายวายวอด เขาจะทำให้คนบ้านดวิษตายโดยไม่รู้ด้วย
คุณทนาย จดทะเบียนสมรสกัน
