แค้นรักสามีตัวร้าย

เพื่อความปลอดภัยของณิตา กิจจาตัดสินใจทำการผ่าตัด และในคืนก่อนการผ่าตัด เขาไปหาสายฟ้าเจรจาความลับ ระหว่างสองคนกลายเป็นข้อตกลงบางอย่าง

ในวันผ่าตัด ณิตาในฐานะหมอผู้ช่วยก็เข้าสู่ห้องผ่าตัดเช่นเดียวกัน และท่านพลกับสายฟ้าก็เฝ้าอยู่ที่ด้านนอก

กิจจาเอ่ยกับสายฟ้าอย่างราบเรียบว่า “คุณสายฟ้า ผมหวังว่าจะเจาะเลือดคุณมาหน่อยเผื่อใช้สำรองในยามจำเป็นได้ไหมครับ?”

“ได้แน่นอนอยู่แล้ว”

สายฟ้ากระตือรือร้นเป็นอย่างมากมาโดยตลอดในการช่วยชีวิตลูกชาย

หลังจากเจาะเลือดจากสายฟ้า คนอื่นๆก็ออกไป เพียงแต่ที่นี่ติดตั้งระบบดักฟังเอาไว้หรือเปล่ากิจจาก็ไม่รู้แล้ว

แต่ว่าเขาก็ไม่ได้ใส่ใจเช่นเดียวกัน ถึงอย่างไรฝีมือของตนเองคนอื่นก็เลียนแบบไม่ได้

เพียงแต่สายตาที่ณิตามองเขาค่อนข้างสืบหาความจริง

เธอก็เป็นหมอเช่นเดียวกัน รู้เป็นธรรมดาว่าเจาะเลือดของสายฟ้ามาเผื่อใช้ในยามจำเป็นนั้นไม่ค่อยปกติ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปาก รับตัวอย่างเลือดของสายฟ้าไปทำการตรวจแล็บอย่างรู้ใจเป็นอย่างมาก

กิจจามองดูเธอดวงตาหนักอึ้งเล็กน้อย แต่กลับไม่พูดอะไรออกมา

ร่างกายของน้องวินไม่ค่อยดีแล้วจริงๆ

หลังจากกิจจาตรวจเช็ครอบหนึ่งก็รู้ว่าควรจะทำยังไงแล้ว เพียงแต่ในเวลานี้เอง ด้านนอกเกิดเสียงปืนระลอกหนึ่งดังขึ้นอย่างกะทันหัน

เกิดอะไรขึ้น?

สีหน้าของณิตาเริ่มซีด

เธอไม่ใช่เป็นเพราะกลัว แต่คิดถึงท่าทีที่กิจจารับมือกับท่านพลในก่อนหน้านี้ แอบคาดเดาขึ้นมา

คนเหล่านี้จะใช่มาช่วยกิจจาหรือเปล่านะ?

เธอมองไปทางกิจจาโดยจิตใต้สำนึก

กิจจากลับเอ่ยขึ้นอย่างไม่ได้ยินอะไรยังไงอย่างงั้นว่า “ตั้งใจผ่าตัด จัดการการผ่าตัดนี้ในเรียบร้อยด้วยใจที่ไร้สิ่งรบกวน”

“แต่ว่า…”

“ทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ออกไป”

กิจจาไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาแม้แต่น้อย สายตาตรวจสอบอยู่บนร่างกายของน้องวินตลอด อีกทั้งมือทั้งสองก็ไม่ได้ว่างทำการจดบันทึกข้อมูล

เห็นเขาเช่นนี้ ณิตานิ่งอึ้งเล็กน้อย จากนั้นจิตใจสงบลงมาราวกับถูกเขาแพร่เชื้อยังไงอย่างงั้น เริ่มตั้งใจทำงานก่อนเริ่มการผ่าตัด

เสียงปืนด้านนอกถี่ยิบ เสียงกรีดร้องดังก้องฟ้า แต่สำหรับกิจจาและณิตา กลับดูเหมือนได้เดินไปไกลแล้ว

“เตรียมฆ่าเชื้ออุปกรณ์และสภาพแวดล้อมที่ปลอดเชื้อให้เรียบร้อย หลังจากนี้สิบนาทีเริ่มการผ่าตัด”

“ค่ะ”

ดวงตาของณิตานิ่งสงบเป็นอย่างยิ่ง

กิจจามองเธอแวบหนึ่งด้วยความชื่นชม

ช่วงวิกฤตไม่ลน ยอดเยี่ยมจริงๆ！

มุมริมฝีปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไมคิดไม่ถึงว่าจะมีความรู้สึกเป็นเกียรติขึ้นมา

เขาดูเหมือนมีความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิมเป็นอย่างมากกับณิตา กิจจาพบว่า ตัวเองชอบณิตาเข้าแล้ว

กิจจาเก็บสายตาด้วยความรวดเร็ว หางตามองดูการต่อสู้อย่างดุเดือดที่อยู่ด้านนอกแวบหนึ่ง กลับไม่ได้พูดอะไรเริ่มหยิบมีดผ่าตัดขึ้นมา

ตั้งแต่วินาทีนั้นที่เริ่มหยิบมีดผ่าตัดขึ้นมา ณิตากับกิจจาก็ราวกับเข้าสู่สนามรบของตัวเอง คนรอบข้างจะยังไงก็เข้ามาไม่ได้แล้ว

สีหน้าของท่านพลย่ำแย่มาก

เขามองดูคนที่ทะลักเข้ามาจากด้านนอก หรี่ตาลง เอ่ยกับสายฟ้าที่อยู่ด้านข้างว่า “ทำยังไงกัน? คิดไม่ถึงว่าที่นี่จะถูกเปิดเผยแล้ว?”

“ผมส่งคนไปดู”

สายฟ้ารีบก้มศีรษะจะออกไป กลับถูกท่านพลเรียกเอาไว้

“อยู่ต่อเถอะ น้องวินจะยังไงก็เป็นลูกชายของแก ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ก็ไม่ต้องไปสนใจอย่างอื่นแล้ว ไม่ว่าคนเหล่านี้มาเพราะอะไร สรุปก็คือในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้กล้าลงมือกับฉัน ฉันจะให้ฝ่ายตรงข้ามจ่ายค่าตอบแทนอย่างสาสม”

“ครับ”

สายฟ้ายืนตรงสองมือแนบที่ข้างลำตัว ท่าทางว่านอนสอนง่ายเป็นอย่างยิ่ง

ไม่ช้าการผ่าตัดสิ้นสุดลง นอกห้องผ่าตัดมีเสียงร้องด้วยความตกใจดังขึ้น

“ท่านพล！ท่านพล！” เสียงของสายฟ้าดังมาก

กิจจาออกไป เห็นท่านพลที่ถูกกระสุนกลางหน้าผากพอดี เขามองสองคนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามอย่างไม่กล้าที่จะเชื่อ คนหนึ่งคือกิจจา คนหนึ่งคือสายฟ้า

เขาเข้าใจขึ้นมาในทันที ที่นี่ถูกเปิดเผยที่อยู่เกรงว่าจะเป็นสายฟ้าที่ทำเรื่องบ้าๆ ยังร่วมมือกับกิจจาอีก ดี ไม่เสียแรงที่เป็นลูกชายของตนเอง เกลียดมันจะตายอยู่แล้วจริงๆ ท่านพลอยากจะด่า แต่ยังไม่ทันส่งเสียง เสียงปืนก็ดังขึ้นอีกนัด กลางหน้าอกของเขาถูกกระสุนอีกครั้ง ล้มลงกับพื้นในทันที

กิจจาตามหลังสายฟ้าเดินเข้าไป สายฟ้าทำท่าคุกเข่าลงกับพื้นร้องห่มร้องไห้ กิจจาเพียงแต่มองอย่างนิ่งเฉยแวบหนึ่ง สุดท้ายเอ่ยกับท่านพลที่ดิ้นรนอยู่บนพื้นว่า “หลานของคุณช่วยเอาไว้ได้ วางใจเถอะ”

บางทีอาจจะเป็นเพราะท่านพลก่อนตายยังมีจิตใจที่ดีอยู่หน่อย รู้จักรักและปกป้องหลานชายของตนเอง ดังนั้นกิจจาถึงได้บอกข่าวที่น้องวินถูกช่วยเอาไว้ได้ออกมาก่อนที่เขาจะตาย

ท่านพลดูเหมือนได้ยินแล้ว ดวงตาที่แต่เดิมลืมอยู่ของเขาค่อยๆปิดลง และก็ไม่ดิ้นรนแล้ว

ทุกสิ่งทุกอย่างต่างก็หยุดลง

ที่แท้ กิจจากับสายฟ้าวางแผนลงมือในตอนที่กำลังทำการผ่าตัด กิจจากับกานต์โทรศัพท์หากัน ส่งคนเพิ่มให้กับสายฟ้า จากนั้นสายฟ้าให้คนของท่านพลออกไป ให้คนที่ตามเขาอยู่ด้านล่างควบคุมฉาก ภายใต้สภาวะไม่รู้อะไรเลยของท่านพล เขาได้รับรู้เรื่องของพี่น้องที่อยู่ด้านล่างไม่น้อย แผนการทุกอย่างนี้ต่างก็ดำเนินการอยู่ในที่ลับ ท่านพลถูกล้มอำนาจทั้งหมดภายในค่ำคืนเดียว

หลังจากที่คฤหาสน์ผ่านความวุ่นวายไปแล้ว สายฟ้ากลายเป็นผู้นำคนใหม่ ตามคำสัญญา เขาให้คนส่งกิจจาและณิตากลับบ้านอย่างปลอดภัย

“การดูแลหลังการผ่าตัดในขั้นตอนต่อไปของน้องวินขอมอบให้กับคุณแล้ว ท่านพลจากไป ผมยังมีเรื่องเป็นกองจะต้องจัดการ” บนใบหน้าของสายฟ้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ ก็เผยให้เห็นความยินดีออกมาเล็กน้อย

เขาเกลียดท่านพล นี่เป็นเรื่องที่ไม่ต้องสงสัย

“ยินดีที่ได้ร่วมมือ” กิจจายิ้มอย่างเยือกเย็น

สายฟ้าเหงื่อท่วม จะพูดยังไงต่อไปเขาก็จะไม่ยั่วยุกิจจาอีกแล้ว ความกล้าหาญและความสามารถของกิจจาเกินกว่าจินตนาการของเขา เขากำหนดชัดเจนเอาไว้ในใจ คนๆนี้สามารถคบเป็นเพื่อน ทางที่ดีที่สุดอย่าล่วงเกิน

หลังจากที่กิจจากับณิตากลับบ้าน กานต์และไอราต่างก็วางใจเช่นเดียวกัน และกิจจาก็ชัดเจนในความปรารถนาของตัวเองแล้ว ต้องพูดกับสิชาให้ชัดเจนก่อน เดิมทีรู้เพียงแค่เธอคือแฟนของเพื่อนสนิท ในท้องมีลูกของเพื่อนรักอยู่ ดังนั้นถึงได้วู่วามคิดจะให้สถานะกับเด็ก ต่อให้ในอนาคตสิชาไม่เอาลูก เขาก็สามารถรับเลี้ยงเด็กได้อย่างสมเหตุสมผล เก็บทายาทไว้ให้กับเพื่อนรัก

ใครจะคิดว่าโลกกลมขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าสิชาจะเป็นน้องสาวของณิตา

คิดถึงตอนเด็กไปที่บ้านตระกูลโตเล็กเห็นภาพที่ณิตาถูกสิชาแม่ลูกรังแกโดยไม่ได้ตั้งใจ กิจจาก็แทบอยากจะทำให้สิชากลับไปเกิดออกมาใหม่

น่าเสียดายที่เขาทำไม่ได้ เพราะว่าลูกในท้องของเธอคือทายาทของเพื่อนรัก！

เขาไม่มีทางขอสิชาแต่งงาน มากสุดก็คือช่วยเลี้ยงดู หลังจากที่เด็กเกิดออกมาแล้ว

หลังจากที่ทุกสิ่งทุกอย่างคลี่คลายเรียบร้อย กิจจาพูดกับณิตาให้ชัดเจน สารภาพความปรารถนาของตนเอง ณิตาเดิมทีก็ชอบกิจจา เห็นเขาสารภาพ ก็ตอบรับในตอนนั้นทันที

“ฉัน…ฉันยังนึกว่าคุณไม่ชอบฉันเสียอีก” ณิตาเขินอาย เดิมทีเธอนึกว่ากิจจาสมองทื่อคนนี้จะไม่ได้รู้แจ้งไวขนาดนั้น

กิจจาจับมือของณิตาขึ้น “ฉันไม่อยากให้เธอเข้าใจผิด อีกทั้ง ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอไม่เหมือนเดิมจริงๆ ณิตา อยู่กับฉันได้ไหม?”

ณิตาพยักหน้า ตกลง

.......

ทางนี้ความรู้สึกของกิจจามีความคืบหน้าอย่างรวดเร็วอีกก้าว อีกด้าน กานต์กับไอราก็คืบหน้าอย่างรวดเร็วจนคาดไม่ถึงเช่นเดียวกัน

เพราะว่าทำการผ่าตัดเรื่องนี้ ทำให้ครอบครัวของทั้งสองฝั่งเข้าใจมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางตระกูลพรโสภณ แม้ว่ายังมีการรอสังเกตกานต์อยู่ แต่ทนการสนับสนุนของลูกสาวและลูกชายไม่ไหว ก็เลยตามใจลูกสาวไป

คนรักหนุ่มสาวสองคู่ยังตกลงที่จะจัดงานแต่งงานด้วยกัน สถานที่จัดงานอยู่บนชายหาดแห่งนึง

ริมชายหาดมีโบสถ์เก่าแก่หลังหนึ่ง มีประวัติยาวนานเกือบแปดร้อยปี

ภายในโบสถ์มีความขลังและเงียบสงบ เข้มข้นไปด้วยสไตล์ซีเปียยุคกลาง เหมือนฉากที่ตกแต่งอย่างประณีตในหนังเก่า ศักดิ์สิทธิ์และโรแมนติก

ผู้ดำเนินงานแต่งคือบาทหลวงท่านหนึ่ง อายุเกือบแปดสิบ แต่ร่างกายแข็งแรงมาก สมองคล่องตัว พูดจาชัดเจน

“วันนี้ พวกเรามารวมตัวกันอยู่ที่นี่ภายใต้การจ้องมองของพระเจ้า อีกทั้งอยู่ต่อหน้าคนกลุ่มนี้ มาเป็นสักขีพยานตามลำดับกานต์กับไอรา กิจจากับณิตางานแต่งงานอันศักดิ์สิทธิ์ของคู่รักใหม่สองคู่นี้ นี่เป็นเวลาที่เป็นเกียรติ…”

บาทหลวงหันหน้ามองไปทางพวกเขา

ถามว่ายอมรับฝ่ายตรงข้ามเป็นคนรักของตนเองหรือไม่ตามลำดับ คู่รักทั้งสองฝ่ายต่างก็ตอบว่า “ยินดี”

สุดท้าย คู่รักใหม่สองคู่ยังให้คำสาบานกันตามลำดับ

“นับแต่นี้ไปมีคุณตลอดไป ไม่ว่าหลังจากนี้จะยากจนจะมากมี จะเจ็บป่วยจะแข็งแรง ฉันก็จะรักคุณ เคารพคุณอีกทั้งทะนุถนอมคุณ จนกระทั่งความตายแยกเราจากกัน”

อ่านคำสาบานจบ ต่างก็มองเห็นหยาดน้ำตาระยิบระยับภายในดวงตาของกันและกัน

นี่สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่ใช่แค่คำสาบานในพิธีเท่านั้น นี่เป็นคำพูดที่สลักไว้ในใจอย่างแน่นหนา ในช่วงเวลาที่พวกเขาผ่านการแยกจากความเป็นความตายมามากมายขนาดนั้น

...

บุริศร์โอบนรมนที่น้ำตาไหลไม่หยุดเอาไว้ ในใจของทั้งสองคนต่างก็มีความปลื้มใจ ทั้งสองคนสบตายิ้มให้กัน

“บุริศร์ ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าฉันกับคุณจะได้เห็นพวกกานต์แต่งงานด้วยตาตัวเอง”

พวกเขาผ่านความยากลำบากมามากมายขนาดนั้น หลายครั้งมากที่เดินสวนกับยมทูต ถึงรอมาถึงวินาทีนี้ได้

บุริศร์จูบลงบนหน้าผากของนรมน “วางใจเถอะ ผมอยู่ตลอด ลูกๆก็ต้องมีความสุข”

นับแต่นี้ไป พวกเขาทั้งครอบครัวจะได้แต่ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างสงบสุข

มีเพียงแค่ความตายที่จะสามารถแยกพวกเขาออกจากกัน

---จบบริบูรณ์---