รักลับๆของซุปเปอร์สตาร์

"ขอบคุณที่ร่วมลงทุนกับบริษัทของเรานะครับ " หลังจากอ่านรายละเอียดและเซ็นสัญญาแล้ว เร่ออวี้ก็จับมือกับชายที่ถือว่าเป็นหุ้นส่วนกันแล้ว งานในวันนี้ก็เป็นอันเสร็จสิ้น เขาจึงขับรถกลับ แต่ระหว่างทางนั้นดันมีรถมอเตอร์ไซด์ที่วิ่งมาจากไหนไม่รู้ และมาตัดหน้ารถของเขา จนต้องเบรคกระทันหัน ทำให้รถที่วิ่งมาด้านหลังชนเข้ากับท้ายรถอย่างจังจนหัวของเขากระแทกเข้ากับพวงมาลัยเต็มๆ หัวไม่แตกแต่ว่าเร่ออวี้รู้สึกปวดหัวหนักมาก ภาพมากมายก็ค่อยๆผุดขึ้นมาในสมอง ใบหน้าของหญิงสาวที่เคยเลือนลางในความทรงจำ ตอนนี้เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดเขาก็จำเธอได้ "เฟยเฟย ! "

หลังจากออกมาจากวัด เช่อเฟยก็ขับรถมาถึงอีกที่หนึ่ง ที่อยากมาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะกลับเซี่ยงไฮ้และคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้มาอีกแล้ว เช่อเฟยลงมาจากรถและเดินไปตามทางเรื่อยๆ และเธอก็หยุดเท้าลง เมื่อถึงสถานที่แห่งความหลัง ดวงตากลมจ้องมองพื้นปูนที่เคยเต็มไปด้วยหิมะในวันนั้น ภาพคำที่เร่ออวี้เขียนไว้บนหิมะในคืนนั้น เธอยังจำได้ดี "วันเวลาผ่านไป คนๆนั้นจะยังยืนรอชั้นอยู่ที่เดิมหรือเปล่า "

เช่อเฟยหยิบมือถือขึ้นมาดูรูปที่เร่ออวี้ถ่ายในคืนนั้น ระหว่างที่กำลังดูอยู่นั้นหิมะก็ตกลงมา เธอจึงเก็บมือถือเข้ากระเป๋า และมองหิมะที่ค่อยๆตกลงมา ความหนาวแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายเพราะหิมะเริ่มตกหนักขึ้น เช่อเฟยก้มหาถุงมือในกระเป๋าแต่ไม่พบ

ฉึบ ฉึบ ฉึบ ! จู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงเท้าคนเดินเหยียบหิมะมาหยุดอยู่ตรงหน้า เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมามองคนตรงหน้า ดวงตากลมโตก็เริ่มสั่นเครือเพราะน้ำตาที่ปริ่มขึ้นมาอีกครั้ง "พี่อวี้" สายตาที่มองมาของเขา หรือว่า เขาจำเธอได้แล้ว

"เฟยเฟย" เขาเรียกชื่อเธอพร้อมกับเข้ามากอดเธอไว้แน่น "ในที่สุดชั้นก็จำเธอได้แล้ว "

เช่อเฟยยิ้มทั้งน้ำตาและกอดตอบเขา

"ชั้นขอโทษที่ทิ้งให้เธออยู่คนเดียว จากนี้ชั้นสัญญาว่าจะไม่มีวันทิ้งเธอไปไหนอีกแล้ว ชั้นรักเธอ"

เร่ออวี้จูบหน้าผากของเธอ

"เราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไป ชั้นรักพี่ "

เธอพูดทั้งน้ำตา แต่เป็นน้ำตาแห่งความสุข เร่ออวี้ยิ้มและจูบไปที่ปากของเธอ ท่ามกลางหิมะอันเหน็บหนาว แต่ว่าทั้งคู่กลับรู้สึกอบอุ่นหัวใจ แม้ว่าจะจำไม่ได้แต่ความรักในส่วนลึกของหัวใจก็ไม่เคยจางหาย ความคิดถึง ที่เคยขาดหายไป วันนี้หัวใจจะเติมเต็มให้กันและกันอีกครั้ง จากนี้ไปจนนิรันดร์

---จบ---