บัญชามังกรเดือด

“ฉันต้องการเจอราชาเทพ！”

“เร็ว พาฉันไปเจอราชาเทพ！”

“ฉันมีข้อมูลสำคัญ！”

“บัญชาพญายมปรากฏแล้ว มีเพียงราชาเทพเท่านั้นที่จะหยุดยั้งมันได้！”

“ขอราชาเทพได้โปรดช่วยตระกูลซูด้วย！”

เมื่อเห็นใบหน้าที่ชื่นมื่นของเหล่าบุคคลคนสำคัญที่จากไป ซูเป่ยซานเชื่ออย่างสนิทใจ ว่าราชาเทพผู้มากความสามารถ ต้องอยู่ที่ด้านหลัง

กำหนดเส้นตายที่บัญชาพญายมได้ให้ไว้กับพวกเขามันใกล้ถึงเวลาแล้ว

ตระกูลซูทั้งหัวหงอกหัวดำ กิจการรากฐานที่ยาวนาน จะถูกทำลายในวันเดียว หรือจะเก็บรักษามันไว้ได้ ก็คงต้องดูว่าราชาเทพจะปกป้องหรือไม่

เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

ลุกขึ้นแล้ววิ่งออกจากที่นั่งไปอย่างรีบเร่ง เดินโซซัดโซเซไปยังด้านหลัง

รปภ.ของแก๊งเขี้ยวมังกร ตั้งเกราะกำแพงขึ้นมา ขวางอยู่ตรงหน้า

สถานการณ์ไม่สามารถจะควบคุมได้ไปชั่วขณะ

ภายในห้อง หวางโป๋เหนียนกับเนี่ยชิงหลง ก็มองไปยังฉินเทียนอย่างขอความเห็น

เพราะยังไงแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างซูเป่ยซานกับฉินเทียนนั้นก็ค่อนข้างจะพิเศษ พวกเขาไม่กล้าตัดสินใจโดยพลการ

“ลูกพี่ ให้ทำยังไงดี？”เนี่ยชิงหลงขอความเห็น

ใบหน้าฉินเทียนมืดมน เขามองไปยังใบหน้าที่เฒ่าชราและกำลังร้อนรนอยู่ของซูเป่ยซานจากที่หน้าจอ พูดเสียงเย็นชา“ไปพาเขาเข้ามา”

“ครับ！”เนี่ยชิงหลงรับคำสั่ง

ซูเป่ยซานวิ่งปรี่เข้ามาด้วยความตื่นเต้นอย่างที่สุด

ในอ้อมแขนของเขา หอบเอกสารมาเป็นกอง เข้าประตูมาแล้วเห็นป้ายบัญชาราชาเทพที่ระยิบระยับ เขาดีใจอย่างออกนอกหน้า

คุกเข่าและคำนับ ให้กับหวางโป๋เหนียนที่อยู่ข้างๆ

“ขอราชาเทพได้โปรดเมตตา！”

“ขอราชาเทพได้โปรดปกป้องตระกูลซูด้วย！”

“นี่คือโฉนดที่ดินและกรรมสิทธิ์บ้านของตระกูลซูทั้งหมด ขอมอบให้กับราชาเทพครับ ！”

ขณะที่พูด ก็คุกเข่าคำนับไม่หยุด

สีหน้าหวางโป๋เหนียนลำบากใจ กระแอมไอ แล้วพูดว่า“ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ใช่ราชาเทพ”

หืม ?

ซูเป่ยซานนิ่งอึ้งไปชั่วครู่

เขาไม่ใช่ราชาเทพ

เจ้าของบัญชาราชาเทพ จะอายุน้อยขนาดนี้ได้ยังไง?

แต่ว่า เขาไม่กล้าพูดอะไร

หมุนตัว แล้วคุกเข่าคำนับเนี่ยชิงหลงอีกครั้ง

“ราชาเทพประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย วาสนาบารมีแผ่ไพศาล！”

ได้โปรดเมตตา

จากนี้ต่อไปซูเป่ยซานกับครอบครัวตระกูลซูทั้งหมด

พูดว่า“ท่านผู้เฒ่า

“ใช่！”

ซูเป่ยซานโอดครวญอย่างขุ่นเคือง“สิบวันก่อน บัญชาพญายมปรากฏขึ้นที่งานเลี้ยงของครอบครัวเรา！”

ทั้งหมดล้วนเป็นฝีมือของพญายมที่ชั่วร้ายคนนั้น！”

ต้องคอยกำราบพญายมไม่ใช่เหรอ ?

เนี่ยชิงหลงยิ้มเยาะและพูดว่า“อย่างนั้นเหรอ？”

บัญชาพญายมไม่ได้จะลงโทษใครบนโลกง่ายๆนะ”

ลองคิดดูให้ดี ว่าไปทำเรื่องอะไรที่ผิดมโนธรรมมาหรือเปล่า？”

เขากัดแน่น พูดเสียงดัง“ไม่มี！”

ไม่เคยทำเรื่องที่ผิดบาปอะไร！”

“ฉันรู้แล้ว ต้องเป็นฉินเทียนแน่ๆ ！”

เมื่อห้าปีก่อน

“ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาไปร่อนเร่พเนจรที่ไหนมาหลายปี หลังจากที่กลับมาก็ทำทุกวิถีทางที่จะขู่กรรโชกตระกูลซูของเรา！”

ว่าร้ายตระกูลซูของเรา จึงนำมาซึ่งบัญชาพญายม

“เราถูกใส่ร้าย！”

“เป็นฉินเทียน！”

ขับไล่พญายม

ยังคงดื้อดึงไม่ยอมรับผิด อีกทั้ง ก็ยังคงกล่าวโทษฉินเทียนไม่หยุด ใบหน้าของเนี่ยชิงหลงก็เย็นชา

แค่คำพูดพวกนี้ของซูเป่ยซาน

อันที่จริงแล้ว ในใจของเขา

ฉินเทียนเป็นคนมอบให้

“ฉันไม่ใช่ราชาเทพ”

ไปด้านใน

เนี่ยชิงหลงชี้ไปยังห้องที่กั้นอยู่ด้านใน

รีบคุกเข่าไปที่โต๊ะตรงหน้า

จากนั้น ก็คุกเข่าคลานเข้าไปที่ห้องด้านใน

หมอบอยู่กับพื้น พูดอย่างตื่นเต้นว่า“ข้าน้อยซูเป่ยซาน

ฆ่าฉินเทียนคนทรยศ

?

ซูเป่ยซานสั่นสะท้านอย่างรุนแรง！

ทำไมถึงได้ฟังดูคุ้นจัง

ใบหน้าที่แข็งกร้าวและเด็ดเดี่ยว ดวงตาที่ลุ่มลึกและเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม

“ฉินเทียน……แกมาอยู่นี่ได้ยังไง？”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดไม่ถึง

ป้ายบัญชาราชาเทพแผ่นนั้นก็ลอยออกจากมือของซูเป่ยซาน ห้อยอยู่บนหัวเขา

“ลองมองดูอีกทีสิ ว่าผมเป็นใคร ！”มีพลังบางอย่างสถิตไปยังป้ายบัญชาการ

แสงสีทองของป้ายบัญชาการเหลืองอร่าม เปล่งแสงไปทั่วห้อง

ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง ดูน่าเกรงขามดุดัน

ราวกับ เทพเจ้าแห่งสวรรค์มาจุติ

ซูเป่ยซานตกตะลึงตาค้าง ทรุดตัวลงกับพื้น