วิวาห์ 365วัน
ตอนที่39 ทำไมฉันต้องทิ้งเวลาไว้ที่เธอ
ฮั่วจิ้นซีกลับถึงบ้าน เดินตรงไปชั้นบน ไปที่ประตูห้องของฮั่วฉีหราน
เมื่อเปิดประตูเข้าไป เห็นฮั่วฉีหรานกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนที่นอนของเขา
ฮั่วจิ้นซีเดินเข้าไป นั่งลงข้างๆเตียง จ้องมองใบหน้าที่หลับใหลอยู่ของฮั่วฉีหราน
ฮั่วจิ้นซีหันศีรษะ ฟังอย่างตั้งใจ จนกว่าชั้นล่างจะมีการเคลื่อนไหว
มีเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยจากไกลๆ ไม่นานหลังจากนั้นหลินซูก็อยู่ที่หน้าประตู
เมื่อเห็นเขา หลินซูสะดุ้ง “เธออยู่บ้านเหรอ?”
ฮั่วจิ้นซีลุกขึ้นยืนแล้วออกไปเปิดประตู
“ทำไมคุณกลับมาแล้ว? ” ฮั่วจิ้นซีถาม
“มู่เฉี่ยนโทรหาฉัน บอกว่าคืนนี้เขาไม่ได้อยู่ดูแลฉีหราน ขอให้ฉันกลับมาหาเขา” หลินซูกลอกตาไปมา “ฉันรู้ว่าเขาไว้ใจไม่ได้”
ฮั่วจิ้นซีเดินลงไปชั้นล่าง หลินซูมองไปที่ด้านหลังของเขา หยุดชะงักและเดินตามไป
“ฉันได้ยินผู้หญิงคนนั้นจากครอบครัวของฉันพูดเรื่องระหว่างคุณกับมู่เฉี่ยนมีข่าวในอินเทอร์เน็ตและทุกคนก็รู้หมดแล้ว ” หลินซูถาม
ฮั่วจิ้นซีได้ยิน แต่ไม่มีเสียงตอบรับ “ถึงคุณจะรู้แล้ว”
“ฉันรู้ว่ามันคืออะไร” หลินซูกล่าว “วันนี้แม่ของคุณโทรหาฉัน ถามว่าฉันรู้เรื่องของคุณหรือยัง ”
“ แล้วคุณตอบว่ายังไง? ”
หลินซูมองเขาและพูดว่า “ ฉันจะตอบเขาว่าอย่างไรละ? ฉันรู้เรื่องของคุณมากแค่ไหน ฉันรู้แค่ว่า คุณกำลังทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้น! ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา เธอยังรับความทุกข์ไม่มากพอเหรอ? ”
ฮั่วจิ้นซียังคงไม่มีอารมณ์ตอบ “ไม่ต้องกังวล ฉันรู้อยู่ในใจ ”
……
หลินซู่ไปส่งมู่เฉี่ยนไปที่ชั้นล่าง จอดรถและหันไปมองมู่เฉี่ยน “ ฉันจะเดินไปกับคุณ ”
มู่เฉี่ยนหัวเราะ “ ไม่ต้องแล้ว คุณอยู่กับฉันตลอดไปไม่ได้หรอก? ”
หลังจากพูดเสร็จเธอก็เปิดประตูและลงจากรถ ทันใดนั้นเธอก็หยุดหลังจากลงจากรถ
มีรถจอดอยู่ชั้นล่างในอพาร์ตเมนต์ ทันทีที่มู่เฉี่ยนลงจากรถ ก็เห็นจี้ซุยเฟิงเปิดประตูลงมาจากรถ
มู่เฉี่ยนยืนนิ่งและรออย่างเงียบ ๆ ให้จี้ซุยเฟิงเดินมาหาเธอ
จี้ซุยเฟิงเหลือบมองไปที่ด้านหลังรถของหลินซู่ เธอจับมือของมู่เฉี่ยนและเดินไปที่รถของเขา
มู่เฉี่ยนอยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่ก้าว เสียงของเธอยังคงสงบ “จี้ซุยเฟิงเธอปล่อยฉัน!”
“ฉันจะส่งเธอกลับอเมริกา” จี้ซุยเฟิงพูดโดยไม่หันมามอง
มู่เฉี่ยนไม่ยอมปล่อยมือจากเขา เธอถูกดึงจนสุดแรงเข้าไปที่ด้านข้างของรถ เธอเกาะประตูและไม่ยอมเข้าไปในรถ จี้ซุยเฟิงใช้แรงอย่างมากจนเธอเกือบจะเข้าไปในรถ หลินซู่โก่งตัวอยู่ที่ประตูรถ
จี้ซุยเฟิงหันหน้าไปมองหลินซู่ “คุณหลิน นี่เป็นเรื่องระหว่างแฟนฉันกับฉัน จะไม่รบกวนคุณแล้ว”
“ฉันไม่สนใจว่าความสัมพันธ์ของคุณกับเขาจะเป็นอย่างไร” หลินซู่พูด “แต่เขาคือเพื่อนของฉัน”
มู่เฉี่ยนยืนพิงประตูรถและหัวเราะเมื่อเธอได้ยินคำพูดนี้
จี้ซุยเฟิงหันหน้าไปมองมู่เฉี่ยนด้วยสายตาที่ไม่พอใจ “เธอสร้างปัญหาพอหรือยัง?”
มู่เฉี่ยนมองเขาด้วยความประหลาดใจ ดูเหมือนว่าจะเข้าใจอะไรบางอย่างได้ในพริบตา อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “จี้ซุยเฟิง คุณไม่คิดว่าฉันทำให้คุณโกรธด้วยเรื่องทั้งหมดนี้เหรอ?”
“ฉันรู้ว่าฉันไม่ดี! ” จี้ซุยเฟิงจับมือเธอแน่น “เฉี่ยนเฉี่ยน เธอให้เวลาฉันหนึ่งปี หลังจากหนึ่งปีฉันไปหาเธอที่อเมริกา จากนั้นเราควรจะเริ่มต้นใหม่”
มู่เฉี่ยนดึงมือกลับ มองไปที่จี้ซุยเฟิงด้วยสายตาที่อาวรณ์ “เวลาของฉัน ทำไมฉันต้องทิ้งเวลาไว้ที่เธอ?”
วิวาห์ 365วัน
