วิวาห์หวามสวาท ซีรีส์ชุด วิวาห์อ้อนรักลำดับที่๑

“เอเดนขา...นิ่มไม่ไหวแล้วค่ะ”

เสียงหวานร้องบอกเขา หลับตาพริ้มพลางบิดตัวเกร็ง ระหว่างซอกขาที่ปากและลิ้นของเขาคลุกเคล้าอยู่ร้อนซ่านไปหมด ทุกจังหวะที่ถูกลิ้นร้อนตวัดทำให้เธอหอบหายใจถี่กระชั้น รดาดาวไม่รู้ว่าตัวเองกำลังไขว่คว้าหาอะไร แต่รู้โดยสัญชาตญาณว่าเขาพาเธอไปได้

“ถ้าไม่ไหว ก็ไปให้ถึงเลยเบบี๋” เอเดนถอนใบหน้าออกมาพึมพำบอกเธอเพียงชั่วอึดใจก็รักเธอด้วยปากและลิ้นของเขาอย่างต่อเนื่อง

รดาดาวไม่รู้ว่าความหมายของเขาคืออะไร เธอไม่มีเวลาคิดเพราะทุกประสาทรับรู้ตอนนี้ถูกปลายลิ้นร้อนทำให้ปั่นป่วนจนซ่านสยิวไปหมดสาวน้อยหวีดร้องระงมลั่น สะโพกสวยส่ายยึกเป็นจังหวะสอดคล้องกับที่ลิ้นร้อนดั่งไฟจุ่มจ้วงเข้ามา เสียงครางแสนเซ็กซี่ดังถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ เพลย์บอยตัวพ่อก็ยิ่งเร่งกระดกลิ้นระรัวถี่ยิบจนความหวานหยาดเยิ้มพร่างพรูออกมาไม่ขาดสาย

“อูยส์...โอยยย...อ๊าซ์”

สาวน้อยครางเสียงยาวอย่างสุดกลั้นออกมา แอ่นสะโพกลอยขึ้นเมื่อถูกกระตุ้นจนพานพบกับจุดสูงสุดที่แสนหฤหรรษ์ ซ่านสยิวและสุขสมจนยากจะอธิบายออกมาเป็นวาจาหรือวลีใดๆ ได้

ร่างอ้อนแอ้นทิ้งตัวลงพิงพนักโซฟาด้วยความอ่อนแรง หอบหายใจถี่กระชั้นได้ครู่หนึ่งก็ต้องสะท้านขึ้นมาอีกระลอกเมื่อตระหนักว่าสิ่งที่สอดซุกอยู่ในกายของเธอตอนนี้เปลี่ยนจากอ่อนนุ่มเป็นแข็งเกร็งให้ความรู้สึกที่คับแน่นแต่ก็ซ่านเสียวไม่แพ้กัน

“ดูสิที่รักว่าเราเข้ากันได้ดีแค่ไหน”

รดาดาวไม่อยากมอง แต่ก็ก้มลงมองตามคำเชิญชวนของเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรงระทึก และภาพที่เห็นก็คือนิ้วกลางของเขาประสานเป็นหนึ่งเดียวกับกลีบกุหลาบขาวผ่องจนสุดโคน ใบหน้าสวยแดงซ่าน ความสุขเสียววูบวาบไปทั่วไขสันหลัง ไม่เคยคิดเลยว่าสัมผัสระหว่างหญิงชายจะมีอะไรที่ลึกซึ้งชวนวาบหวามหลากหลายมากขนาดนี้

“เอเดนขา...อ๊าซ์...อ๊าซ์...”

รดาดาวครวญคราง แต่ท่วงท่าอันเร่าร้อนของสาวแรกแย้มไม่ได้ลดลงกว่าครั้งก่อนแต่อย่างใด ร่างอ้อนแอ้นยังคงบิดแอ่นส่ายไปมาตามท่วงทำนองการเคลื่อนไหวของนิ้วแกร่ง ปากเล็กๆ กรีดร้องเสียงกระเส่า ปลีน่องเรียวเกร็งสะท้าน ความสุขสมพุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุดอันแสนหฤหรรษ์เป็นครั้งที่สองในเวลาห่างกันกับครั้งแรกเพียงไม่กี่นาที! แต่แตกต่างกันตรงครั้งนี้มันเป็นความรู้สึกที่ล้ำลึกกว่า

“พอแล้วค่ะเอเดน พอเถอะ...นิ่มจะขาดใจแล้วนะคะ...”

เสียงหวานพูดหอบๆ ความอ่อนนุ่มภายในยังคงบีบรัดนิ้วใหญ่โตของเขาตุบๆ ในขณะที่ระลอกคลื่นของความซ่านเสียวกำลังปรับตัวสู่ความนิ่งสงบ

“ยังก่อนนิ่ม คุณหวานเหลือเกิน ผมยังไม่อิ่มเลยเบบี๋”

ชายหนุ่มค่อยๆ ถอนนิ้วที่เปียกชุ่มออกมาจากกลีบกายสาว ก่อนจะซบหน้าลงไปซุกไซ้ทั่วทั้งบริเวณเนินเนื้อนวล แล้วสอดลิ้นพรวดเข้าไปดื่มกินน้ำค้างหวานล้ำที่หลั่งรินไม่ขาดสายอย่างตะกละตะกลาม บ่งบอกความลุ่มหลงและคลั่งไคล้ของเขาได้เป็นอย่างดี

ร่างบางเริ่มแอ่นเกร็งจากสัมผัสเร่าร้อนของเขาอีกครั้ง เอเดนรู้ดีว่าสาวน้อยของเขากำลังจะพานพบกับความหฤหรรษ์อีกครั้ง แต่รอบนี้เขากลับไม่อนุญาตให้เธอไปถึงจุดนั้น ชายหนุ่มหยุดตัวเองและแอ่นหยัดร่างใหญ่ยืนตระหง่านขึ้น ลงมือถอดเสื้อและกางเกงออกช้าๆ เป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจพอๆ กับการแสดงโชว์บางอย่าง

รดาดาวไม่กล้ามองในครั้งแรก แต่ความหล่อเหลาของเขาก็ดึงดูดสายตาของเธอให้มองไปยังเขาในที่สุดสาวน้อยกวาดมองสำรวจเขาทีละส่วนเหมือนอย่างที่เขาทำกับร่างกายของเธอ เอเดนช่างเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างงดงามสมส่วนเหลือเกิน ไหล่ของเขากว้างขวาง หน้าอกเป็นฐานขวางเต็มไปด้วยลอนของมัดกล้ามแข็งแรงบึกบึน แบบนี้หรือเปล่านะที่เขาเรียกว่าซิกแพ็ก

รดาดาวถามตัวเองและจับจ้องมองอยู่ตรงนั้นนานหลายอึดใจกว่าจะกวาดสายตาต่ำลงมาที่หน้าท้องแบนราบแต่ดูแข็งแรงมีพลัง และเมื่อมองต่ำลงไปกว่านั้น สายตาก็ปะทะเข้ากับแก่นแท้ของความเป็นบุรุษ หัวใจของคนไม่เคยเต้นแรงรัว ทั้งกลัว ทั้งอาย ทั้งตื่นเต้น โอ...เขาช่างใหญ่โตน่าหวาดหวั่นเหลือเกิน

เอเดนยิ้มอย่างเอ็นดูเมื่อเห็นสายตาแป๋วแหววคู่นั้น ปล่อยให้เธอทำความรู้จักกับร่างกายของเขาจนพอใจ แล้วจึงขยับเข้าไปกอดกระชับร่างบางอีกครั้ง

“ไปที่เตียงกันไหมเบบี๋”

“มะ...ไม่ค่ะ”

รดาดาวส่ายหน้าดิก พวงแก้มแดงระเรื่อเพราะแค่จินตนาการว่าตัวเองต้องทอดกายให้เขาเชยชมบนเตียง มันก็น่าอับอายยิ่งกว่าอะไร

“นิ่มอยากให้ครั้งแรกของเราอยู่ตรงนี้เหรอ” เอเดนถามล้อๆ อย่างไม่เดือดร้อนอะไร เพราะโซฟาตัวนั้นมันก็กว้างขวางพอสำหรับเขาและเธอที่จะประสานบทเพลงแห่งรัก

หญิงสาวได้แต่ก้มหน้างุด รู้ทั้งรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า แต่ก็ไม่สามารถพาตัวเองหนีพ้นจากสถานการณ์ที่แสนจะวาบหวามไปได้

เอเดนค่อยๆ โน้มตัวลงไปจับข้อพับหัวเข่าทั้งสองข้างของเธอขึ้นพาดไว้กับแขนของเขา ผลักออกให้กว้างมากที่สุด แล้วจึงขยับให้ความเป็นบุรุษเพศอันร้อนผ่าวของตนจ่อประชิดกับนวลเนื้อนุ่มของเธอในตำแหน่งที่พรั่งพร้อม และเบียดเสียดสีให้สองส่วนทักทายกันเบาๆ แต่ก็ทำรดาดาวสะเทิ้นสะท้านไปทั้งร่าง

“กางขากว้างๆ นะเบบี๋ คุณก็เห็นแล้วว่าผมใหญ่โตแค่ไหน ครั้งแรกคุณอาจจะเจ็บมาก”

“คุณจะไม่ใส่...เอ่อไม่ป้องกันก่อนเหรอคะ”

แม้จะไม่ประสาเรื่องพวกนี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่ารดาดาวจะไม่มีความรู้ว่าหากมีประสบการณ์แบบที่สองฝ่ายยังไม่พร้อมก็ควรจะมีการป้องกัน

“ผมไม่ยอมให้อะไรมาขัดขวางเราหรอกนิ่ม”

“แต่นิ่มกลัวค่ะ”

“กลัวอะไร หือ...” คนมากประสบการณ์ถามยิ้มๆ ทั้งที่รู้ดีว่ารดาดาวกลัวอะไร แต่ก็ยอมเอ่ยคำมั่นให้เธอคลายกังวล “ไม่ต้องกลัวหรอก ผมมีวิธีของผม” เอเดนยิ้มหื่นอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ ผลักดันตัวตนแข็งขึงเข้าไปในความอ่อนนุ่มแสนชุ่มฉ่ำอย่างช้าๆ และระมัดระวัง

รดาดาวผวาขึ้นเกาะไหล่แกร่ง และมองหน้าเขาอย่างแตกตื่น ยามที่กายแกร่งอันโอฬารเคลื่อนเข้าไปซุกสอดอยู่ในดอกไม้นุ่ม แม้จะค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป แต่เธอก็อึดอัดแน่นตึงจนคล้ายกับว่าร่างเล็กๆ ของเธอกำลังจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

“โอ๊ย! นิ่มเจ็บเหลือเกินค่ะ พอเถอะนะคะ”

สองมือเล็กขยำลำแขนบึกบึนของเขาจนแดงเป็นริ้วๆ ร่างบางดิ้นรนถดถอยและพยายามจะดันตัวหนีห่างจากเขา ทว่าก็ไปไหนไม่ได้เพราะข้อพับทั้งสองข้างถูกยึดไว้อย่างแข็งแรง

“หยุดตอนนี้ไม่ได้นิ่ม อดทนหน่อยนะเบบี๋”

เขาปลอบ แต่ไม่ยอมหยุด แก่นกายชายชาตรียังถูกผลักดันให้ล่วงล้ำลึกเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งผ่านเยื่อใยบางๆ ของเธอได้สำเร็จ รดาดาวเจ็บปวดแทบขาดใจ เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียง หากเสียงนั้นไม่ได้หลุดลอดออกมาจากปาก เพราะเอเดนโน้มหน้าลงไปประทับจูบบดขยี้ริมฝีปากบางนุ่มอย่างเร่าร้อนเพื่อช่วยดูดซับความเจ็บปวดของเธอ เขาจูบเนิ่นนานเกี่ยวกระหวัดลิ้นแสนหวานจนกระทั่งสาวน้อยเริ่มผ่อนคลายจากความเจ็บปวดและปรับตัวรับเขาได้มากขึ้น ชายหนุ่มจึงเดินหน้าต่ออีกครั้งเสมือนม้าศึกที่เจนสนามรบ