หวานใจ นายคลั่งรัก

[email protected] พระเพริง...............

ผมขับรถมาถึงคอนโด หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว ผมนอนคิดถึงภาพที่ยัยนั่นร้องเพลง

โคตรโดนใจผมเลย จนผมอดไม่ได้ที่จะชมเธอ

ผมว่าไอ้ราม คงได้ตามจีบยัยตัวแสบหนักขึ้นแน่ๆ ผมเองก็เริ่มรู้สึกว่า ผมชอบเธอ

ขึ้นมาจริงๆ แต่มีสิ่งที่ผมยังคาใจเรื่องของเธอ

ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเธอคือ คนคนเดียวกับผู้หญิงที่พ่อต้องการให้ผมหมั้นหรือเปล่า

สรุปผมต้องถามพ่อ มันคือวิธีที่เร็วที่สุด

ส่วนเธอ ผมเองก็คงต้องถามเธอด้วย

ว่าคืนนั้นที่ผมเจอเธอ มันเกิดอะไรขึ้น

เพราะผมกะจะถามเธอหลายครั้ง แต่เห็นเธอกำลังสบายใจ เลยไม่ได้ถามกลัวถามแล้วเธอจะคิดมาก ก่อนอื่นผมโทรหาพ่อก่อนเลย ไม่รอเวลาแล้ว ผมอยากรู้

"ไงไอ้เสือ สงสัยจะเกิดพายุแกโทรหาฉัน"

"ก็ไม่ได้อยากโทรหรอก ถ้าผมไม่มีเรื่องจะถามพ่อ"

"แกจะถามอะไร?"

"เรื่องผู้หญิงที่พ่ออยากให้ผมหมั้นกับเธอ

"แกคิดยังไงถึงมาถามพ่อป่านนี้ หรือแกเปลี่ยนใจยอมหมั้นกับเธอ"

"พ่อพอจะมีรูปเธอมั้ย?

"มีซิ ว่าที่สะใภ้ พ่อต้องมีทุกอย่าง

อยู่แล้ว"

"ผมขอรูปกับรายละเอียดเธอหน่อย ขอเดี๋ยวนี้เลยนะพ่อ"

"อะไรของแกวะ เมื่อก่อนไม่สนใจ ตอนนี้ใจร้อน

"เอาน่าพ่อ รีบส่งมาเลย"

ตอนนี้ใจผมเต้นแรงมาก ใจภาวนาขอให้เป็นคนคนเดียวกัน ถ้าใช่ผมจะไม่ปล่อยเธอให้หลุดมือไปแน่นอน ติ้งงงงง~ติ้งงงงเสียงข้อความของพ่อดังขึ้น

ผมนั่งชั่งใจอยู่บนเตียง ด้วยใจที่เต้นระทึก

ก่อนตัดสินใจเปิดดูข้อความของพ่อ

ทันทีที่เห็น ผมกระโดดตัวลอย ใช่เธอจริงๆด้วย ซีอาน่า นากามูระ คือชื่อของเธอ

ตอนนี้ผมอยากจะตะโกนออกมาดังๆ

ผมโทรกลับหาพ่ออีกครั้ง

"พ่อครับ คนนี้ชัวว์นะพ่อ"

"ก็เออซิวะ แต่ตอนนี้มีปัญหา เธอหนีออกไปจากบ้าน พ่อเธอส่งคนไปตาม เห็นว่าเธออยู่ที่ไทย แต่ยังพาตัวกลับมาไม่ได้ ได้แต่กระเป๋าเธอ มีคนมาช่วยเธอไว้ซะก่อน แต่พ่อได้ข่าวว่าเธอปลอดภัย เพราะเธอติดต่อกลับมาหาเพื่อนเธอ

เอาไว้รู้ที่อยู่เธอเมื่อไหร่ พ่อเธอจะส่งคนไปพาตัวกลับมาว่าแต่แกเถอะ กลับมาซะทีมัวแต่เล่นสนุกอยู่ได้ ถ้าแกยังไม่ยอมกลับพ่อจะเป็นคนไปลากตัวแกกลับมาเอง"

....ผมฟังพ่อพูดด้วยหัวใจที่พองโตคับอก เลยตัดสินใจบอกพ่อเรื่องของเธอ

"ถ้าผมบอกว่า ตอนนี้เธออยู่กับผมล่ะ?"

"แกว่าไงนะ?! เป็นไปได้ไง?"

"เรื่องจริงครับพ่อ ซีอาร์อยู่กับผม ผมจะไม่ปล่อยเธอหลุดมือไปแน่ๆ แต่พ่ออย่าเพิ่งบอกให้ใครรู้นะ ผมจะเป็นคนพาเจ้าสาวของผมกลับไปเอง"

"ให้มันได้อย่างนี้ซิ ไอ้เสือ งั้นแกต้องดูแลน้องดีๆล่ะ ไม่งั้นฉันเอาแกตายแน่ ไอ้เบรตัน"

"วางใจเถอะพ่อ ยังไงเธอต้องเป็นของผม"

ผมวางสาย แล้วนั่งยิ้มอยู่คนเดียวคืนนี้ผมคงนอนฝันดีแบบสุดๆ

ผมตื่นมาอีกทีก็เกือบเที่ยง เสียงใสๆของยัยตัวแสบของผมคุยกับป้าแก้ว ทำให้ผมเดินยิ้มออกมา "ตื่นแล้วเหรอคะคุณเพลิง"

"ครับ หิวจังเลยวันนี้มีอะไรกินบ้างครับ"

"หิวเหรอ เดี๋ยวฉันไปเตรียมข้าวให้นะ"

ยัยตัวแสบของผมเดินเข้าไปในครัว วันนี้ผมมองว่าเธอน่ารักกว่าทุกวัน ผมตามเธอเข้าไปในครัว แอบไปยืนข้างหลังเธอแล้วค่อยๆโน้มไปกระซิบที่ข้างหูของเธอ

"ให้ช่วยมั้ย?"

เธอตกใจรีบหันมาหาผมจนแก้มเนียนๆนุ่มๆของเธอชนเข้ากับจมูกของผม

"เล่นบ้าอะไรของนายเนี่ย ตกใจหมดเลย ถ้ามีมีดฉันคงได้แทงนายตายไปแล้ว"

"ก็อยากช่วย มีอะไรให้ช่วยมั้ย?"

"ไม่สบายรึเปล่า? วันนี้นายดูแปลกๆนะ"

"สบายดี สบายดีมากเลยล่ะ ห่วง?"

"ใครห่วง ไม่มีทาง ออกไปได้แล้ว ไปรอที่โต๊ะ เดี๋ยวฉันยกไปให้"

ผมเดินยิ้มแฉ่งออกมา นี่ซินะอาการของคนที่กำลังมีความรัก ยัยตัวแสบยกข้าวมาให้ผมแล้วนั่งอยู่กับผมที่โต๊ะกินข้าว

"คืนนี้ฉันจะต้องแต่งตัวยังไงไปร้องเพลง"

"ยังไงก็ได้ที่ไม่โป๊ และก็ไม่น่ารักเกินไป"

"หือออ นี่นายกำลังจะบอกว่าฉันน่ารัก??"

"อืออ"

"งั้นฉันจะแต่งให้น่ารักๆไปเลย"

"ไม่ได้ หูแตกรึไง แต่งธรรมดาก็พอ"

"ทำไมล่ะ ฉันเป็นนักร้องแล้วนะ ไม่ใช่เด็กเสิร์ฟ ก็ต้องแต่งให้น่ารักๆ สวยๆ เซ็กซี่ๆซิ"

"ไม่ได้ หวงเว้ยย"

"ฉันว่าวันนี้นายต้องป่วย หรือไม่ก็ถูกผีเข้าแน่ๆ"

"ไปกวนตีนไกลๆป่ะ เดี๋ยวได้ยัดลูกปืนเข้าปากเธอแน่"

ยัยตัวแสบหัวเราะลั่นที่เห็นผมหงุดหงิด เธอใช้มือยีหัวผมเบาๆ แล้วก็วิ่งไปหาป้าแก้ว

ถึงเวลาไปผับยัยตัวแสบของผมกระดี๊กระด๊ามาก คงจะชอบร้องเพลงจริงๆ ผมขับรถไปพอใกล้ถึงผับเธอก็เตรียมตัวจะลงตรงที่ผมเคยส่งเธอเป็นประจำ

"นี่จอดได้แล้ว ใกล้ถึงผับนายแล้วนะ"

"ไม่จอด ต่อไปนี้เราจะมาพร้อมกันแล้วกลับพร้อมกัน"

"นายไม่กลัวคนจะรู้แล้วเหรอ?"

"ไม่! ใครจะรู้ก็รู้ไป"

พอรถจอดหน้าผับ ไอ้3พระก็มาถึงพร้อมกับผมพอดี มันมองผมอย่างสงสัย

"นี่แกมากับน้องซีได้ไงวะ"

"เรื่องของกูป่ะ มึงไม่ต้องเสือก"

"น้องซีตอนกลับพี่ไปส่งนะ"

"ไม่ได้! กลับกะกู!"

"เหี้ย!! มึงจะหวงอะไรวะ มึงเป็นแฟนน้องมันเหรอ?"

"ตอนนี้ไม่ใช่ แต่อีกไม่นานกูจะเป็นให้พวกมึงดู"

"น้องซี อย่าไปยุ่งกับมัน ไอ้นี่มันเสือผู้หญิง ผู้หญิงในคอลเลคชั่นมันเยอะ!"

"มึงนี่มันน่ายิงปากว่ะ"

ผมไม่สนใจพวกมัน จับมือยัยตัวแสบที่ทำหน้าเหลอหลาเดินเข้าผับ พาเธอไปนั่งที่โต๊ะประจำของพวกผม ที่มีเครื่องวางรออยู่แล้ว

"นี่เมื่อกี๊นายพูดเล่นใช่มะ"

"จริงจัง! หน้าอย่างฉันพูดเล่นเหรอ?"

"ไม่ต้องมาล้อฉันเล่นแบบนี้เลยนะ ไม่ตลกด้วย"

"มีสาวๆมานั่งด้วย รู้สึกคึกคักจังว่ะ"

ไอ้รามมันเดินมาถึงก็นั่งรีบนั่งข้างๆเธอ

ผมนี่อยากถีบมันออกไปไกลๆจริงๆ

"น้องซีดื่มอะไรดีครับ พี่รามจัดให้"

"ซีขอแบบพวกพี่นี่แหล่ะ"

จากนั้นก็ถึงเวลาร้องเพลง พอเธอเดินออกมาร้องเท่านั้นแหล่ะ เสียงวี๊ดวิ้วก็ดังกระหึ่มผับ

เธอดูมีความสุขมากเลยนะเวลาร้องเพลง ก็คงอารมณ์เดียวกับผม เธอทำได้ดี ดีมากจริงๆ

จนกระทั่งช่วงเบรค ผมเดินไปนั่งกับเธอที่โต๊ะ ส่วนไอ้3พระ ก็กำลังหลีหญิงอยู่

"บอกได้มั้ยว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้น?"

ผมถามเธอทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว เธอถอนหายใจออกมา

"ไม่มีอะไรหรอก แค่หนีออกจากบ้านน่ะ"

"เด็กมีปัญหาว่างั้น"

"จะว่างั้นก็ได้นะ ฉันแค่ไม่อยากถูกพ่อจับคู่ให้น่ะ"

"ยังไง เกิดอะไรขึ้น?"

"แล้วนายจะรู้ไปทำไมกันล่ะ?"

"อย่าลืมซิ เธออยู่กับฉัน ฉันก็ต้องรู้เรื่องของเธอ พูดมา! ฉันฟังอยู่"

ผมเห็นเธอลังเลที่จะเล่า แต่สุดท้ายเธอก็พูดออกมา

"พ่อจะให้ฉันหมั้นแล้วแต่งงานกับลูกชายเพื่อนสนิทพ่อน่ะ ทั้งที่ฉันยังไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้จักนายนั่นด้วยซ้ำ ใครจะอยากหมั้นกับผู้ชายที่ไม่รู้จัก ฉันเลยหนีมา แล้วมาเจอนายนี่แหล่ะ"

"เธอไม่รู้จักแม้แต่ชื่อผู้ชายคนนั้นเหรอ?"

"รู้ซิ ฉันรู้จักชื่อนายนั่น เพราะพ่อบอก นายนั่นชื่อ เบรตัน! อะไรนี่แหล่ะ"

พอเธอพูดชื่อออกมา ผมแทบจะกระโดดกอดเธอ เพราะนั่นมันชื่อผม ผู้ชายคนนั้นคือผม

ผมได้แต่แอบยิ้ม แต่เก็บอาการไว้

ไม่นานเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น เป็นลูกน้องที่ผมส่งไปดูแลสนามแข่ง

"ว่าไง?"

"คุณเพลิงครับที่สนามมีปัญหานิดหน่อย มีคนเบี้ยวเงินครับ"

"เท่าไหร่?"

"10ล้าน"

"จับมันไว้ สั่งสอนมันรอจนกว่าฉันจะไปถึง"

ผมวางสายไป แล้วหันไปบอกเธอ

"ผับปิดรอฉันที่นี่ห้ามไปไหน หรือไปกับใครเด็ดขาด ฉันจะรีบมา"

"แล้วนายจะไปไหน?"

ผมไม่ตอบ รีบเดินออกจากผับตรงไปที่สนามแข่งของผมทันที..