หวานใจ นายคลั่งรัก

ผมขับรถไปจอดใกล้ๆเธอ แต่เธอไม่ได้เงยมามอง ผมเลยลงจากรถ แล้วเดินไปหยุดตรงหน้าเธอเธอเงยหน้าขึ้นมามองผม

แววตาดูเศร้า จนหัวใจผมหล่นวูบ

"ขึ้นรถ!"

ผมบอกเธอสั้นๆ แววตาของเธอ

แววตาที่มองมา มีคำถามมากมาย

"จะขึ้นรถเอง หรือจะให้อุ้ม!"

เธอยืนขึ้นมองหน้าผม

"นายเปลี่ยนใจแล้วใช่มั้ย?"

"จะถามทำไมวะ! รำคาญ! ถ้าไม่ขึ้นฉันจะได้กลับ!"

เธอยิ้มให้ผม นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นรอยยิ้มของเธอ เธอยิ้มสวย น่ารักมาก

"ขอบใจนะ ฉันรู้ว่านายเป็นคนดี"

"พูดมากฉิบหาย บอกให้ขึ้นรถ!"

เธอเดินขึ้นรถมา ผมเลยขับรถออกไป

"นายจะพาฉันไปไหน? อย่าบอกนะว่านายจะพาฉันไปขาย!"

"คิดได้ไงวะ แม่งน่าช่วยมั้ย

ปากหมาแบบนี้น่ะ"

"นายก็บอกซิว่าจะพาฉันไปไหน?"

"นี่อยู่เงียบๆแล้วหุบปากได้มั้ยวะ ผู้หญิงอะไร พูดเยอะฉิบ! ถามน่ารำคาญ!

[email protected] ซีอาร์............

ฉันดีใจมากเลยนะ ที่นายเพลิงกลับมารับฉัน

แต่ก็ต้องเงียบไปตลอดทาง เพราะนายเพลิง

เริ่มหงุดหงิด ไม่เข้าใจว่านายเพลิงจะพูดดีๆ

เพราะๆไม่เป็นบ้างหรือไง แต่ก็ช่างเถอะ

เห็นแก่หน้าหล่อๆของเขา และที่ซุกหัวนอน

คนสวยอย่างฉัน ยอมให้อภัย เขาขับรถมาจอดที่ห้างดัง

"ถึงแล้ว ลงมา" "นายมาพาฉันมาที่นี่ทำไม?" "ถามอีกละ นี่เธอจะถามทั้งวันเลยรึไง"

"ก็อยากรู้ ฉันเลยถาม"

"พามาซื้อของ เสื้อผ้ามีชุดเดียว เธอจะใส่ทั้งปี ทั้งชาติรึไง คงได้เน่าทั้งตัว"

ถึงปากคอเลาะร้าย แต่ฉันก็ดีใจนะที่เขายังใส่ใจเรื่องพวกนี้ ฉันเดินไปจับแขนเขาด้วยความดีใจ เขาเหลือบมองมือฉันที่เกาะแขน

"อย่าแรด!! ไม่ต้องแรดออกหน้าออกตาขนาดนี้ จะแรดโจ่งแจ้ง หรือ แรดหลบใน

ก็ไปแรดที่อื่น!!"

ฉันถึงกับตาโต รีบปล่อยมือออกจากแขน ผู้ชายอะไรปากจัดเป็นบ้า

"ปากเสียแบบนี้ เป็นโสดจนตายแน่"

"ได้ยิน!!"

อึ้งซิอึ้ง นี่ขนาดฉันพูดเบาๆยังได้ยินอีก

หูโคตรดีเลย

พระเพลิง พาฉันไปซื้อเสื้อผ้าหลายชุด คือ เยอะมาก ของใช้ส่วนตัว โทรศัพท์ ใช่ โทรศัพท์นี่แหล่ะ ที่ฉันต้องการมากที่สุด

[email protected] ซีอาร์...............

เขาพาฉันมานั่งร้านกาแฟ พร้อมกับข้าวของในรถเข็นอีก2คัน ฉันเห็นเขาหยิบโทรศัพท์โทรหาใครบางคนแล้ววางสาย ใจก็อยากจะถามนะ

แต่เดี๋ยวโดนด่าอีก ฉันเลยเลือกที่จะเงียบ

ผ่านไปประมานครึ่งชั่วโมง ฉันเห็นชายชุดดำ

4คนเดินเข้ามาหาเขา จากนั้นก็เข็นรถออกไป ฉันอดแปลกใจไม่ได้ แต่ช่างเถอะยังมีของที่จำเป็นอีกที่ต้องซื้อ ไหนๆก็มาขนาดนี้แล้วคงต้องขอให้เขาซื้อให้อีกนั่นแหล่ะ

"เอ่ออ นายเพลิง มีที่ฉันจำเป็น

ต้องซื้ออีกอะ"

"กางเกงใน เสื้อชั้นใน?"

ฉันยังไม่ทันได้บอก เขาก็ชิงพูดออกมาซะก่อน เสือผู้หญิงจริงๆ เขาพาฉันมาถึงร้านชุดชั้นใน เขาเดินเข้าไปในร้านหน้าตาเฉย

หยิบชุดชั้นในมาทาบบนตัวฉัน จนฉันอายพนักงาน และลูกค้าที่อยู่ในร้าน

"นี่พระเพลิงฉันอายนะ

นายไม่อายบ้างรึไง"

"อายทำไม เรื่องธรรมชาติ ไซค์นี้ใส่ได้มั้ย?" ฉันมองไปที่บราในมือของเขา นี่เขาดูถูกฉันมากเลยนะนั่น คัพA เนี่ยนะ อยากตะโกนใส่หน้า ว่าอย่างฉัน คัพC โว้ย

ฉันส่ายหน้า บอกเขาว่าใส่ไม่ได้

"เล็กว่านี้ก็ไม่มีละ เธอคงต้องใส่ชั้นในเด็ก!"

ฉันโกรธจนอยากจะข่วนหน้า ฉันไม่พูดแต่เดินไปหยิบ คัพC มาถือไว้

"จุ๊ๆๆๆ เธออย่าหลอกตัวเอง คัพC เนี่ยนะที่เธอใส่ ตลก!! นมนะ ไม่ใช่หัวเด็ก!"

ฉันไม่สนใจ ไหนๆก็ซื้อแล้ว ฉันเลือกชั้นในหลายชุด กองบนเค้าเตอร์ เค้ามีหน้าที่รูดบัตรก็รูดไป ถ้าฉันติดต่อเพื่อนได้เมื่อไหร่ฉันจะใช้คืนทุกบาท ฉันเดินถือถุงชั้นในออกมา

"ช่วยถือหน่อยซิ"

ฉันยื่นถุงให้เขา

"ถือเอง มันของของเธอ! ไม่ใช่หน้าที่ฉัน"

โอ้โห โคตรสุภาพบุรุษเลย ฉันคิดในใจ

ฉันพาเขาเดินมาที่แผนก เครื่องสำอาง

ฉันเลือกซื้อเครื่องสำอางที่ฉันเคยใช้ แค่บางอย่าง เพราะฉันไม่ชอบแต่งหน้าเท่าไหร่

และน้ำหอมกลิ่นโปรด ครีมทาผิว อ่าาา ทุกอย่างครบ จนฉันถือไม่ไหว เพราะมันเยอะจนล้นมือ ไม่นาน ชายชุดดำ4คนก็เดินมาหาเขาอีกครั้ง พร้อมรับถุงในมือฉันไปทั้งหมด

"พวกนายเอาของไปเก็บ แล้วกลับไปได้เลยไม่ต้องตามฉันมา"

ชายชุดดำ4คน โค้งให้เขาแล้วเดินจากไป

ดูเย็นชากันทุกคน

"พระเพลิง ขอบใจนะที่พามาซื้อของ นายนี่ก็มีน้ำใจเหมือนกันนะ แถมใจดีสุดๆ"

"ไม่ได้ซื้อให้ฟรี! ฉันคิดดอกเบี้ย ตอนนี้เธอเป็นลูกหนี้ และลูกจ้างของฉัน

ฉันสั่งอะไรเธอต้องทำตามที่ฉันสั่ง!

ฉันจะหักเงินจากเงินเดือนที่ฉันจะให้เธอ"

"นายจะให้เงินเดือนฉันเท่าไหร่เหรอ?"

"ยังไม่บอก ฉันจะดูจากการทำงานของเธอ"

ตลอดเวลาที่ฉันเดินซื้อของกับพระเพลิง

เราทั้งคู่เป็นที่เป้าสายตาของทุกคนที่เดินผ่านเรา โดยเฉพาะสาวๆที่มองพระเพลิงจนเหลียวหลัง คอแทบหัก คงไม่ต้องบอกว่าเพราะอะไร

ความหล่อที่พุ่งแสงออร่าออกมา จากตัวของเขาไง รูปร่างสูงโปร่งเท่าที่ดูน่าจะสูงอยู่ที่ 190 ได้ ผิวขาวอมชมพู คือเพอร์เฟคทุกอย่าง

ยกเว้น ปาก!!

"ไปหาอะไรกินกันเหอะ ฉันหิวแล้วอะ"

"อืออ กินเสร็จจะได้กลับ เธอจะได้รีบไปจัดของ จะได้เริ่มทำงานใช้หนี้!"

พูดเหมือนจะดีเลยเนอะ

เขาพาฉันไปกินข้าวที่ร้านอาหารที่เป็นทางผ่านกลับคอนโด แล้วก็กลับเลย

พอไปถึง ข้าวของทุกอย่างที่ซื้อวันนี้ก็กองรวมกันอยู่ที่ห้องอีกห้องหนึ่ง ที่อยู่ติดกับห้องของพระเพลิง นี่คงเป็นห้องนอนฉันซินะ

"ยินดีต้อนรับกลับนะคะหนูซี"

เสียงป้าแก้วพูดขึ้น

"ขอบคุณค่ะป้าแก้ว ซีจะได้มาช่วยป้าแก้วทำงานแล้วนะคะ"

"ป้าบอกแล้วว่าคุณเพลิงน่ะใจดี

เชื่อป้ารึยัง?"

"ค่ะ เชื่อค่ะ ใจดีม๊าก มาก สุภาพบุรุษสุดๆเลยค่ะ" ฉันพูดประชดออกไป

"ซีขอตัวไปจัดของก่อนนะคะจะได้เสร็จเร็วๆ"

ฉันแยกตัวออกมา เข้าไปในห้องเพื่อจัดของ จนกระทั่งค่ำ พระเพลิงเดินมาเปิดประตูห้องฉัน ยื่นโทรศัพท์ให้

"ฉันลืมเอาให้เธอน่ะ ฉันให้คนจัดการเรื่องเบอร์ ทุกอย่างให้แล้วนะ"

"น่ารักที่สุดอะ" ฉันทำท่าดีใจ ซึ่งก็ดีใจจริงๆนั่นล่ะ จัดของจนลืมเรื่องโทรศัพท์ไปเลย

"จำไว้! ถ้าจะแรด! แรดหลบในหน่อย อย่าประเจิด ประเจ้อ! อุบาทว์!"

"ปากจัดยิ่งกว่าผู้หญิงอีกนะนายน่ะ"

"เฉพาะผู้หญิงอย่างเธอไง"

"นายจะไปผับแล้วเหรอ?"

"เสือก!"

นั่นงะ ความอ่อนโยนไม่มีเลยสำหรับผู้ชายคนนี้ นี่ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ยย!

"อย่าให้ถึงทีชั้น!

" อย่าให้ถึงทีชั้นนน!!!!

" อย่าให้ถึงทีชั้นนนนนนน!!!!

รอฉันมีเงินก่อนเถอะ ฉันจะไปจากนายปากเสียคนนี้! หน้าตาก็ดี ปากหมาชะมัด ต่อไปฉันจะไม่พูด ไม่ถามอะไรนายอีกเลยคอยดู

คำก็แรด สองคำก็เสือก! ไอ้บ้า!!

ฉันนั่งหงุดหงิดอยู่เดียวในห้อง หมดอารมณ์จะจัดของละ ฉันเดินไปหาอะไรกินดีกว่า จัดของอยู่นาน เริ่มหิวอีกละ