เดอะ ครูซ ราชันมังกร

พวกเขายืนจังก้ามองดูท้องฟ้าด้วยความสงสัย ครูซเหมือนสัมผัสกลิ่นอายแบบเดียวกับที่ฉันสัมผัสได้เขามีปฏิกิริยาที่พร้อมจะต่อสู้แต่ว่าเขายังอยู่ในสภาพเด็กอยู่เลยด้วยซ้ำถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขาตอนนี้ไม่ดีแน่ๆ

‘ตระกูลนายกำจัดเวทย์มนต์แห่งคาราฮานไปแล้วไม่ใช่หรอไง’ ซิปปี้ถาม

‘ฉันก็คิดแบบนั้น แต่มันตื่นขึ้นมาอีกได้ไงกัน’ ครูซตอบแบบงงๆ

‘ท้องฟ้ามืดแบบนี้พลังฉันเต็มเปี่ยมเลยละ’ กาเร็ตแบมือของตัวเองพลิกไปมาแล้วพูด

‘ฉันสัมผัสกลิ่นอายของความอัปมงคลในกลุ่มก้อนพวกนั้นได้ กลิ่นแบบนี้มัน’ ครูซพูดขณะมองดูท้องฟ้าวิปริต

‘แอนนี่’ ฉันกับครูซพูดขึ้นพร้อมกัน

‘เหอะ สุดท้ายก็เรื่องรักๆ ใคร่ๆ สภาพนายแบบนี้อย่าคิดจะไปต่อสู้เชียว’ เมอรี่เวทเทอร์พูดขัด แต่ฉันเห็นด้วยนะ

‘ทุกคนคะ’ เสียงสดใสดังขึ้นทำให้พวกเราหันไปมองพร้อมเพรียง นั่นก็คือวิ้งค์นั่นเอง เธอกำลังวิ่งหูรี่หน้าตาตื่นมาทางนี้ ‘ฉันเพิ่งหาตัวยาคืนร่างให้คุณครูซได้สำเร็จ มาทันเวลาพอดีเลยนะคะ’

‘ขอบมากวิ้งค์ มันจะใช้ได้ผลใช่ไหม’

‘ได้ผลแน่นอนค่ะเพราะฉันทดลองกับสมิกเกิ้ลแล้ว’ สมิกเกิ้ลคือภูติที่ถูกสาปให้กลายเป็นละอองฝุ่น ไม่ได้หมายถึงเป็นฝุ่นจริงๆ แต่ตัวเล็กเท่าละอองฝุ่น

ครูซหยิบมาดื่มแบบไม่รอช้า หน้าตาเขาบ่งบอกถึงรสชาติที่แย่สุดๆ แต่พอดื่มไปไม่นานตัวเขาก็เริ่มมีแสงสีขาวปกคลุมจนกลับคืนร่างเดิมได้ในไม่กี่นาที

‘กลับมาแล้วครูเซเดอร์ ครูซ คนเดิมเพิ่มเติมคือร่างกายกระปรี้กระเปร่า’

เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!

ไม่นานนักท้องฟ้าก็วิปริตแปรปรวนมากกว่าเก่า ฟ้าผ่าลงมาเสียงดังสะนั่นนับครั้งไม่ถ้วน ฉันได้กลิ่นของแอนนี่ชัดเจนขึ้นมากจากบนนั้น ครูใหญ่ไมอาบอกให้นักเรียนทุกคนเข้าไปในอาคารและห้ามใครออกมานทั้งนั่น รวมถึงพวกเราด้วยแต่ด้วยความเป็นอินเตอร์เซกชั่น ไม่มีใครเชื่อที่ครูใหญ่บอก ครูซพูดกับครูใหญ่และฟาเธอร์ว่า

‘ผมพอจะรู้สาเหตุของการตื่นขึ้นมาของเวทย์มนต์แห่งคาราฮานแล้วละ และต้นเหตุของฟ้าวิปริตนี้ด้วย’

‘เวทย์มนต์แห่งคาราฮานมันน่ากลัวกว่าที่เธอคิดนะ พวกเธอต้องกลับเข้าไป’

‘ครูใหญ่และฟาเธอร์นั่นแหละครับที่ต้องกลับเข้าไป นักเรียนทุกคนกำลังขวัญเสีย ทั้งสองคนต้องเข้าไปอยู่กับเขาให้พวกเขาอุ่นใจ เรื่องนี้สาเหตุมาจากผมเองเพราะงั้นไม่อยากให้ใครต้องมาร่วมรับผิดชอบ พวกนายทุกคนก็ด้วย’

‘แต่’ ซิปปี้กำลังจะพูดขัดแต่ไม่ทันครูซกระโดดขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะสาดพลังที่ฝ่ามือไปที่กลางกลุ่มเมฆสีดำ

‘ฮ่าๆๆ กล้าหาญมากเลยนะครูซ ไม่แปลกใจเลยที่ฉันหลงรักนาย’

‘แอนนี่’ ทุกคนที่เห็นร่างหญิงสาวผมแดงสยายโผล่มจากมฆแถวๆ บริเวณที่ครูซสาดพลังเข้าไปก็ตะโกนออกมาเป็นเสียงเดียวด้วยความตกใจ

‘เธอมันน่าสมเพชจริงๆ นะ’ ครูซพูด ทำให้แอนนี่ยิ่งโกรธเข้าไปอีก จริงอย่างที่เมอรี่เวทเทอร์พูดไว้สาเหตุของเรื่องนี้เป็นเรื่องรักๆ ใคร่ๆ จริงๆ

‘เพราะใครละทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้’

‘เพราะความน่ารังเกียจของตัวเธอเอง พอฉันไม่รับรักแถมไปรักเพื่อนสนิทของเธอ เธอก็ไปไม่เป็นถึงขั้นขอยืมพลังชั่วร้ายเพื่อทำลายล้างโลกให้ตายไปพร้อมกับฉัน เวนีส และก็ตัวเธอเอง’

‘คนที่ตายจะมีแค่นายกับนังนั่น’

‘แอนนี่’

ฉันเรียกชื่อแอนนี่เผื่อมันจะคืนสติให้เธอได้ แต่ไม่มีประโยชน์กลิ่นของความมืดเข้ายึดเต็มหัวใจของเธอไปแล้ว ฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้

‘สังเวยแก่ข้า’ เสียงน่ากลัวจากกลุ่มเมฆดำดังขึ้นมันค่อยๆโอบล้อมตัวแอนนี่ ร่างกายของเธอกำลังรวมเป็นหนึ่งเดียวกับมันสิ่งชั่วร้ายที่สุดที่เคยเห็นมา ตอนนี้บรรยากาศน่ารังเกียจขยายตัวไปทั่ว เหล่าอัศวินของโลกเวทย์มนต์เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ในกลุ่มเมฆดำมีกองทัพเผ่ามัจฉามาร่วมด้วยอีก แต่สิ่งที่ทำให้เราตกตะลึงและหวาดกลัวคือแอนนี่ที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกับเจ้าสิ่งนั่นกำลังดูดกลืนพลังของคนเผ่าตัวเองทีละคน ทีละคน พวกนั่นโหวกเหวกโวยวายแตกตื่นเพราะไม่คิดว่าแอนนี่จะทำแบบนั้น ‘ท่านเจ้าทำไมถึงได้’ทหารที่กำลังถูกดูดกลืนวิญญาณพูดขึ้นก่อนจะหมดลมหายใจ แอนนี่กลายร่างเป็นตัวประหลาด ผมยาวสีแดงเพลิง ร่างกายของสาวสวยเปลี่ยนแปรสภาพไปเป็นร่างกายกำยำของผู้ชายที่ร่างใหญ่กว่าคนปกติถึง 3 เท่า

‘น่ารังเกียจจริงๆ ฉันจะขอพูดซ้ำๆ’ ครูซพูด

‘แกจะพูดอะไรก็ไม่สะเทือนใจฉันแล้วละเพราะตอนนี้ฉันกลืนกินยัยผู้หญิงโง่ที่มีแต่ความแค้นไปหมดแล้ว ร่างกายและพลังของมันทำให้ข้าคาราฮานผู้นี้คืนชีพอย่างสมบูรณ์แบบ’

‘ชิ’ ครูซส่งเสียงไม่พอใจ ไม่ทันตั้งตัวเหล่ากองทัพของเผ่ามัจฉาก็พุ่งโจมตีไปที่ครูซ แต่ด้วยความรู้สึกตัวที่ไวของเขาทำให้หลบการโจมตีแรกได้แบบเฉียดฉิว แต่ไม่ใช่จะโชคดีเสมอไปเพราะฝั่งนั่นรุมปะทะเข้ามาจนตัวเขาคนเดียวไม่อาจต้านทานไหว ก่อนจะร่วงลงจากอากาศ

‘จับมันไว้ เอาให้ท่านเจ้ากลืนกินมัน’

‘ท่านเจ้าจะได้เลิกกลืนกินพวกเราเสียที’

ร่างครูซกำลังดิ่งตกลงสู่พื้นอย่างรวดเร็วโดยมีเผ่ามัจฉาตามลงมาที่จะจับร่างเขาไวแต่ยังไม่ทันจะถึงตัว ครูซที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยพลิกตัวเองให้ตั้งหลักได้โดยมีกาเดี้ยนบินโฉบมารับเขาไว้ได้ทันการ ทำให้ภาพเขาตอนนี้เท่สุดๆ ผู้ชายผมสีดำสนิทยืนอยู่บนมังกรสีดำตัวโตพร้อมแสงสีแดงในมือ ครูซปล่อยพลังใส่เผ่ามัจฉาที่พยายามจะเล่นงานเขาจนพวกนั้นบาดเจ็บและบางส่วนหนีกระเจิง ตอนนี้กาเดี้ยนพาครูซมายืนจังก้าเผชิญหน้ากับคาราฮานตัวต่อตัวเรียบร้อย