เดอะ ครูซ ราชันมังกร
ตอนที่ 16
‘เดิมทีเวทย์มนต์แห่งคาราฮานไม่ได้กำจัดไปได้ง่ายๆ ใช่ไหมละคัท’
‘ครับฟาเธอร์’
‘ดีใจที่ได้เจอนายอีกครั้ง’ ฟาเธอร์พูดกับคัทอาของครูซก่อนจะเดินมาที่ฉัน ที่นอนเหมือนคนตาย
‘เวทย์มนต์แห่งคาราฮานสามารถแก้ได้ด้วยการกำจัดเจ้านั่น’
‘หมายความว่ายังไงฟาเธอร์’
‘ถ้าไม่สามารถกำจัดมันได้ เวนีสจะไม่มีวันฟื้นกลับมาและถ้าปล่อยไว้นานไปวิญญาณของเธอก็จะค่อยๆ แหลกสลายไป’
‘ไม่นานหรอกฉันจะหาแกให้เจอ’
‘ระหว่างที่เรายังหาคาราฮานไม่เจอ พวกเราจะเอาเวนีสไว้ที่เตียงเวทย์มนต์ที่มีเหล่าแฟรี่คอยดูแลเธอจะปลอดภัย’ ฟาเธอร์พูดก่อนจะหันไปส่งสัญญาณให้ครูคนอื่นๆ ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปครูใหญ่ไมอาชำระล้างพลังงานของแอนนี่จนสะอาด ฉันเห็นแอนนี่ในแสงนั้นที่มันสว่างวาบเข้ามาในตาฉัน ‘ขอโทษนะเวนีส ฉันมันอิจฉาจนไม่ได้คิดว่าเธอคือเพื่อนรักเพียงคนเดียวเหมือนกัน เธออาจจะไม่ให้อภัยฉันแต่ฉันอยากจะขอโทษ’ ในแสงนั้นแสดงร่างที่ไม่ค่อยชัดเจนของแอนนี่ ‘ฉันไม่เคยโกรธเธอเลย’ ฉันพูดกับเธอน้ำตาของฉันไหลออกมา ‘ขอบคุณนะ’ วิ้ง แสงสว่างวาบอีกครั้งพอหมดแสงทุกอย่างว่างเปล่าฉันไม่เห็นใครอีกแล้วทั้งแอนนี่และทุกคน เกิดอะไรขึ้นอีก! ฉันรู้สึกเหมือนถูกผลักออกมาจากร่างกายและถูกพามาอยู่อีกมิติ ที่นี่มืดมิดเงียบสงัดไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ทั้งนั้น ช่วยฉันด้วยครูซ ฉันหลับตาลงปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา อย่ที่นี่ทรมานกว่าการตายเสียอีกมันทั้งโดดเดียวและหนาวเย็นมาก
ตัดกลับมาทางโลกภายนอก
ทุกคนกำลังวุ่นวายไม่ใช่แค่ในโรงเรียนแต่เป็นโลกเวทย์มนต์ทั้งใบ ความชั่วร้ายแพร่กระจายไปทั่ว ที่บ้านของเวนีสพ่อแม่ของเธอรับรู้ได้ทันทีถึงความอันตรายที่ลูกสาวสุดที่รักเพียงคนเดียวกำลังได้รับ พวกเขาเป็นตระกูลผู้หยั่งรู้ตี่ไม่เคยถ่ายทอดวิชาให้เวนีสเพราะพวกเขารับรู้ถึงสิ่งที่ไม่ควรรู้ต่างๆ ไม่เห็นอนาคตแต่มีลางสังหรณ์และได้กลิ่นอายอะไรหลายๆ อย่างเหมือนที่เวนีสเริ่มทำได้ ‘เธอจะต้องไม่เป็นอะไร’ พ่อของเธอเข้ามาโอบกอดแม่ของเธอที่กำลังกังวลถึงขีดสุด พวกเขารู้ถึงความร้ายกาจของคาราฮานและคำสาปแช่งบางอย่างเหมือนอย่างที่พ่อของครูซจบชีวิตลง...
‘ครูซจะเอายังไงต่อ’
‘ตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่ามีความชั่วร้ายบางอย่างตื่นขึ้นมา ทุกคนน่าจะพอเป็นหูเป็นตาให้เราได้’
‘ฉันให้ท่านพ่อช่วยสอดส่องสายตาจากสวรรค์ช่วยอีกแรง’
‘ขอบคุณเมอรี่เวทเทอร์’
‘ไม่ต้องขอบคุณ ฉันทำเพื่อมนุษยชาติ’
‘แต่เราไม่ใช่มนุษย์นะคะ’
‘ยัยวิ้งค์ ฉันแค่เปรียบเปรยเฉยๆย่ะ’
‘พวกเราจะร่วมต่อสู้กับนาย’
‘ไอซิป’
‘ไม่ต้องขอบคุณ ฉันไม่ยอมให้แกเด่นคนเดียวหรอก’
‘ฮ่าๆๆ ได้เลยฉันจะเท่กว่าแกให้ดูไอกระจอก’
‘ทางนี้ก็ไม่ยอมหรอกไอคิงหัวลิง’
‘ส่วนฉันก็เป็นสาวสวยที่ไม่ชอบให้มีสิ่งชั่วร้ายอยู่บนโลกนี้เหมือนกัน’
‘ว่าไงก็ว่าตามกัน’
‘ฉันเอาด้วยค่า’
‘แปลว่าพวกเธอทุกคนจะร่วมมือกันงั้นสินะ’ คัทที่ยืนอยู่พูดขึ้น
‘ไม่ใช่แค่พวกนาย พวกเราก็จะเอาด้วย’ นักเรียนทุกคนเดินถืออาวุธประจำตัวออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง พวกเขาพร้อมจะสู้ไปด้วยกันเพื่อนสร้างตำนานของยุคสมัยใหม่
‘แบบนี้ก็ดีเยี่ยมเลย… ครูซฟังที่ฉันจะพูดต่อจากนี้ให้ดีๆ’ คัทเดินไปหาครูซด้วยสีหน้าจริงจัง
‘...’
‘การจะเอาชนะเวทย์มนต์แห่งคาราฮานเจ้าไม่สามารถเอาชนะคนเดียวได้ เหมือนอย่างต้นตระกูลของเราทุกคนในตระกูลร่วมมือกันทำให้ตระกูลเราแทบสิ้นสลายไป บางคนถ้าไม่ตายก็โดนคำสาปไปยังลูกหลาน’
‘…’
‘พ่อของนายเป็นทายาทหมายเลขหนึ่งที่ถูกส่งต่อเจตนารม เขาจึงได้รับคำสาปแห่งคาราฮานมาด้วยโดยไม่รู้ตัวเพราะฉะนั้นนายเองก็โดนคำสาปเหมือนกัน’
‘คำสาปนั้นมันคืออะไร’
‘ความตายยังไงละ เมื่อใดที่ผู้ต้องสาปมีคววามรักคำสาปจะเริ่มทำหน้าที่ของมัน พ่อนายตกหลุมรักกับแม่ของนายคำสาปจึงเริ่มทำงาน พอให้กำเนิดนายออกมา ความตายก็มาเยือน...’ คัทกำหมัดแน่นด้วยความเจ็บปวด ‘ฉันที่ไม่ได้เป็นทายาทหมายเลข 1 จึงไม่โดนคำสาปแต่ก็ต้องแยกไปทำหน้าที่คอยดูแลผนึกของคาราฮาน แต่เพราะความประมาณของฉัน เด็กคนนั้นจึงสามารถช่วงชิงออกมาได้’
‘ขนาดถูกผนึกไปแล้วคำสาปยังทำงานต่อไปได้ จะทำยังไงถึงจะสามารถลบล้างมันได้’
‘พ่อของนายก็พยายามหาทางลบล้างทั้งพยายามทำลายผนึกแต่ก็ไม่เป็นผล คำสาปยังคงอยู่’
‘พ่อทำลายผนึกเหรอ แปลว่าผนึกถูกทำลายไปแล้วครั้งนึงงั้นเหรอ’
‘ใช่ แต่ไม่สามารถทำให้คาราฮานตื่นขึ้นมาได้เพราะไม่มีแหล่งกำเนิดพลัง คาราฮานจะใช้ความชั่วร้ายทุกอย่างหล่อเลี้ยงตัวมันเอง’
‘ถึงว่าละแอนนี่ถึงสามารถปลุกมันได้’
‘ความแค้นที่เกิดมาจากความรักเป็นอะไรที่น่ากลัว มันสามารถทำให้คนฆ่าฟันกันได้อย่างเลือดเย็น’
‘ขนาดผนึกถูกทำลาย คำสาปก็ยังคงอยู่และคาราฮานก็ยังอยู่ ไม่มีทางกำจัดมันได้เลยหรอไง’
‘ทางล้างคำสาปก็มีแค่ทางเดียวเท่าที่ฉันค้นคว้ามาเกือบทั้งชีวิต’
‘ทำยังไงละ พวกเราจะทำ’ เสียงทุกคนพูดขึ้น
‘ฆ่าคาราฮานเพื่อลบล้างจิตที่ชั่วร้ายออกไปจากโลกใบนี้’
เดอะ ครูซ ราชันมังกร
