นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

"ครับ ท่านประธาน" หลินเหยียนเฟิงตอบรับด้วยความเคารพ

ในไม่ช้า เขาก็นำสำเนาภาพกล้องวงจรปิดช่วงเวลาระหว่างการเดินทางไปสนามบินและกลับไปที่หอประชุมของซูฉิง

"ท่านประธาน ได้มาแล้วครับ" หลินเหยียนเฟิงยื่น แฟลชไดรฟ์ให้ฮ่อหยุนเฉิง

ฮ่อหยุนเฉิงหยิบแฟลชไดรฟ์มา เอนหลังและหรี่ตาลงมอง

กล้องวงจรปิดจับภาพะอะไรได้บ้าง?

เขาวางแฟลชไดรฟ์ลงบนโต๊ะด้วยท่าทางเย็นชา แล้วพูดอย่างเฉยเมยว่า "เปิดมัน"

"ครับ" หลินเหยียนเฟิงรับคำสั่ง เขาเปิดคอมพิวเตอร์ โปรเจ็กเตอร์ และเริ่มเล่นวิดีโอของกล้องวงจรปิดบนแฟลชไดรฟ์

เซี่ยซิงซิงเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอและปลอบตัวเอง

ได้ภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วยังไงล่ะ?

ก็ใม่ไช่ภาพถ่ายที่เธอลงมือสับเปลี่ยนแปลนการออกแบบเองสักหน่อย

เธอได้เตรียมการไว้อย่างดี และจะไม่มีวันสาวมาถึงตัวเธอได้อย่างแน่นอน

วิดีโอเริ่มต้นด้วยซูฉิงจัดเรียงแฟ้มเอกสาร ซูฉิงนำภาพแปลนการออกแบบออกจากแฟ้มและตรวจสอบอย่างละเอียด

จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าในขณะนั้น ซูฉิงถือภาพวาดแปลนการออกแบบจริงๆ ไม่ใช่กระดาษเปล่า

ก่อนที่ซูฉิงจะตรวจสอบเสร็จ เธอใส่ภาพวาดการออกแบบกลับเข้าไปในแฟ้ม จากนั้นเก็ยแฟ้มลงในลิ้นชัก แล้วจึงลุกขึ้นและออกไปที่สนามบิน

หลังจากนั้นไม่มีใครมาที่โต๊ะของซูฉิงจนถึงเวลา 12.00 น. ซึงเป็นเวลาพักทานอาหาร

พนักงานของสำนักงานไปที่โรงอาหารกันหมด และทั้งสำนักงานก็ไม่มีใครสักคน

ในขณะนี้ หญิงวัยกลางคนในชุดคลุมเป็นพนักงานทำความสะอาดเดินเข้าไปในสำนักงานพร้อมกับเครื่องมือทำความสะอาดในมือ

เธอเดินไปที่โต๊ะของซูฉิงแล้วมองไปรอบ ๆ เพื่อดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น แล้วแอบเปิดลิ้นชัก หยิบแปลนออกแบบจากแฟ้มออกไป และใส่กระดาษเปล่าสองสามแผ่นลงไป

"เสียเวลาไปตั้งนาน ที่แท้ก็คนทำความสะอาดคนนี้นี่เองที่เป็นคนทำ" เซี่ยซิงซิงกล่าวด้วยความโล่งใจ

กล้องวงจรปิดก็ดูแล้ว คงจะสามารถเคลียร์ความสงสัยในตัวเธอได้แล้วล่ะ?

คนทำความสะอาดคนนี้ รับเงินของเธอไปแล้ว ตอนนี้ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติเขาน่าจะไปซ่อนตัวอยู่ในชนบทแล้ว

ดูสิว่าซูฉิงจะยังสามารถภาคภูมิใจได้นานแค่ไหน!

ว่าไม่ใช่ฉัน" เซี่ยซิงซิงสงบสติอารมณ์ของเธอและถามซูฉิงกลับไปว่า

"อย่าเพิ่งรีบสิ" ซูฉิงเคลื่อนไหวอย่างใจเย็น และแสดงให้หลินเหยียนเฟิงหยุดวิดีโอไว้ชั่วคราว

ว่าเป็นพี่หวัง คนทำความสะอาด

"ก็ไปตามหาเธอมาแล้วถามก็รู้แล้ว" เซี่ยซิงซิงกล่าวอย่างจงใจ โดยเชื่อว่าซูฉิงจะไม่พบพี่หวังแน่นอน

ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและโบกมือให้หลินเหยียนเฟิงเพื่อหาพี่หวัง

หลินเหยียนเฟิงโทรออกไปครั้งหนึ่ง แล้วรายงานต่อฮ่อหยุนเฉิงฮุย "ท่านประธาน พี่หวังลาออกไปเมื่อตอนบ่ายโมงของวันนี้แล้วครับ"

บ่ายโมง?

มันเป็นตอนที่เธอเพิ่งเปลี่ยนแปลนการออกแบบ

สับเปลี่ยนแปลนเร็จก็ลาออกทันที งั้นก็แปลว่า ทั้งหมดนี้มีการเตรียมการไว้ล่วงหน้า

"ไปตรวจสอบ ต้องหาเขาให้เจอ!" การแสดงออกของฮ่อหยุนเฉิงกระชับและน้ำเสียงของเขาหนักแน่นมาก

ๆ "ไม่ต้องลำบากแล้วล่ะ ฉันจะขอให้พี่หวังมาที่นี่แล้ว

"เธอ?" ฮ่อหยุนเฉิงได้ยินคำพูดและดวงตาของเขาวาบขึ้นด้วยความประหลาดใจ

ซูฉิงหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาแล้วโทรออก "พี่หวัง คุณมาได้แล้วค่ะ ห้องประชุมบนชั้นสิบแปด"

เซี่ยซิงซิงตื่นตระหนกทันที ซูฉิงมีหมายเลขโทรศัพท์ของพี่หวังได้อย่างไร? แล้วยังสั่งให้พี่หวงมาตอนนี้อีกงั้นเหรอ?

เป็นไปไม่ได้

นี้เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!

มันคงเป็นกลอุบายของซูฉิงที่พยายามทำให้เธอสารภาพแน่นอน

เธอจะไม่ตื่นตระหนก เธอต้องมั่นคงไว้

สิบนาทีต่อมา หญิงวัยกลางคนในชุดพนักงานทำความสะอาดในวิดีโอก็ปรากฏตัวขึ้นที่ประตูห้องประชุม และนั่นก็คือพี่หวัง

"พี่หวัง เชิญเข้ามาก่อนค่ะ" ซูฉิงพยักหน้าให้พี่หวังและกวักมือให้เขาเข้ามา

พี่หวังดูประหม่าเล็กน้อย แต่เธอก็เดินเข้าไปอย่างมั่นคง

ทันทีที่เธอเห็นพี่หวัง ใบหน้าของเซี่ยซิงซิงก็ซีดทันที

เธอมั่นใจแล้วว่าพี่หวังลาออกไปแล้ว และกลับต่างจังหวัดไปแล้ว แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ตอนนี้ได้!

"พี่หวัง คุณเป้นคนเปลี่ยนแปลนการออกแบบในแฟ้มของฉันใช่ไหมคะ?" ซูฉิงกล่าวอย่างใจเย็น

พี่หวังพยักหน้าและยอมรับ "ใช่คะ"

"แล้วทำไมคุณถึงทำแบบนี้?" ซูฉิงยังคงถามต่อไป

500,000 หยวนเพื่อให้ฉันไปสลับแปลนการออกแบบของคุณ

หยวนและสั่งคุณทำแบบนี้?" ซูฉิงเหลือบมองไปรอบๆ