นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

แต่ในเมื่อฮ่อหยุนเฉิงพูดมาอย่างนี้แล้ว ซูฉิงก็ทำได้เพียงพูดความจริง "ความคืบหน้าของงานทั้งหมดปกติดี ฉันกำลังตรวจสอบกำลังทำตารางกำลังการผลิตและเงินทุนของการผลิตคอลเลคชั่นน้ำแข็งและไฟ "

"หรอ ไหนเอามาให้ฉันดูหน่อย "ฮ่อหยุนเฉิงพูดด้วยสีหน้านิ่ง

"ได้สิ "ซูฉิงที่ทั้งชี้ไปที่หน้าจอพร้อมทั้งพูดอธิบายไปด้วย "นี่คือตารางรายการที่ฝ่ายผลิตเอามาให้ฉัน ฉันยังคำนวณไม่เสร็จเลย"

"อืม "ฮ่อหยุนเฉิงเพียงแค่พ่นลมหายใจออกมาทางจมูกแล้วก็เดินอ้อมโต๊ะมายืนอยู่ด้านหลังซูฉิง

เขาก้มตัวลงมา มือข้างหนึ่งจับที่เก้าอี้ ส่วนมืออีกข้างโอบอ้อมไปทางด้านหลังของซูฉิงแล้วชี้ไปตรงหน้าจอที่อยู่ตรงหน้า "ตรงนี้ต้องเขียนให้ละเอียดสักหน่อย"

ท่าทางเหมือนคนรักกันอย่างนี้ ทำให้ซูฉิงรู้สึกเหมือนกับว่าถูกเขากอดก็ไม่ปาน

ทั้งสองที่อยู่ในระยะประชิดอย่างนนี้ทำให้ซูฉิงได้กลิ่นบุหรี่จางๆ บนตัวเขา  เธอก็รู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมาแปลกๆ

"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ให้ฝ่ายผลิตใส่เพิ่มเติมเข้าไป "ซูฉิงตัวแข็งทื่อหันไปพูด

แววตาที่ไม่ทันระวังเข้ากับแววตานิ่งลึกยิ่งกว่าใต้ท้องมหาสมุทรของฮ่อหยุนเฉิง ก็ทำให้ซูฉิงหน้าแดงระเรื่อ "ถ้าหากไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ฉันจะไปคำนวณต่อแล้ว"

"ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ค่อยทำต่อ ฉันจะไปส่งเธอ"ฮ่อหยุนเฉิงยกแขนขึ้นดูเวลา ตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้ว

ซูฉิงปฏิเสธ "เรื่องของวันนี้ ฉันไม่ชอบที่จะเอาไว้ทำพรุ่งนี้"

"งั้นก็ได้ "ฮ่อหยุนเฉิงปลดเนกไทออกเล็กน้อย สื่อว่ายังจะไม่กลับไป

"นายคงไม่ได้จะอยู่ควบคุมงานหรอกใช่มั้ย"ซูฉิงเห็นฮ่อหยุนเฉิงที่ยังยืนอยู่ที่เดิมและยังเหมือนกับโอบหล่อนอยู่ด้านหลัง ซูฉิงก็รู้สึกประหม่าขึ้นมา

ฮ่อหยุนเฉิงเห็นหล่อนที่มีท่าทีอึดอัดก็คิ้วขมวด พูดอย่างเป็นการเป็นงานว่า "ฉันคอยดูอยู่ตรงนี้ ถ้าหากว่ามีปัญหาอะไรจะได้ช่วยปก้ไขให้ถูก"

"ช่วยแก้ไขบ้านนายสิ!"

ซูฉิงเบะปาก นายเป็นถึงประธานฮ่อมาอยู่ใกล้ๆ อย่างนี้ จะให้เธอทำงานยังไงล่ะ

เธอรีบปิดคอมทันที "ช่างเถอะ พรุ่งนี้ฉันค่อยมาทำก็ได้!"

ฮ่อหยุนเฉิงที่ยืดตัวขึ้นยืน อมยิ้มมองหล่อน "ไม่ใช่ว่า เรื่องของวันนี้ก็ต้องทำให้เสร็จในวันนี้ไม่ใช่หรอ"

ซูฉิงหยิบกระเป๋าบนโต๊ะขึ้นมาถืออย่างรวดเร็ว แล้วก็ลุกขึ้น เดินไปทางหน้าประตู "เหนื่อยแล้วไง"

ฮ่อหยุนเฉิงหัวเราะเบาๆ แล้วก็ก้าวเท้ายาวๆ ตามไป "ฉันจะกลับพร้อมเธอ"

ซูฉิงหมดคำจะพูด"........."

ภายใต้แสงไฟในความมืด ทันใดนั้นก็มีคนพุ่งเข้ามาจับเข้าที่แขนของฮ่อหยุนเฉิง "หยุนเฉิง ในที่สุดฉันกเจอคุณจนได้

ซูฉิงจ้องตามองและก็เห็นว่าเป็นเซี่ยซิงซิง

 พูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า"เซี่ยซิงซิง เธอยังมายังที่นี่อีกทำไม ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่อยากเจอหน้าเธออีก

อย่าไล่ฉันออกเลย " เซี่ยซิงซิงที่ตอนนี้กรอบตาแดง น้ำตาไหลอาบแก้มลงมาไม่หยุด "จะให้ฉันเป็นแม่บ้านทำความสะอาดก็ยอม อย่าไล่ฉันออกเลยนะ ให้ฉันอยู่ที่ตระกูลฮ่อกรุ๊ปต่อเถอะนะ ขอให้ฉันได้อยู่ข้างๆ

พูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกฮ่อหยุนเฉิงที่หมดความอดทนพูดแทรกขึ้น"ฉันบอกให้เธอไป ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไง

ร้องจนน้ำตานองหน้า"ฉันไม่ควรทำเรื่องที่ส่งผลเสียต่อผลประโยชน์ของบริษัท แต่ก็เพราะว่าฉันรักคุณ ถึงได้ทำเรื่องผิดไป หยุนเฉิง ฉันขอร้องคุณเถอะนะ

คุณรู้มั้ยว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน ขอแค่ให้ฉันได้อยู่ข้างๆ คุณ จะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอม.........."

ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวดเป็นปม ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความรักเกลียดและหมดความอดทน

ผู้หญิงคนนี้ยังตื๊อไม่เลิกอีกรึไง

ให้เขาเรียกรปภ.มาเอาตัวเซี่ยซิงซิงออกไป ซูฉิงก้าวมาข้างหน้า ยกยิ้มกระหยิ่ม

เธอทำไมถึงอยู่ที่นี่!" สายตาของเซี่ยซิงซิงที่มัวแต่ฮ่อหยุนเฉิงไม่สนใจสิ่งรอบข้าง จนถึงตอนนี้ถึงได้เห็นว่ามีซูฉิงอยู่ด้วย

"ฉันกับว่าที่สามีอยู่ด้วยกัน มีปัญหาอะไรหรอ" ซูฉิงพูด พร้อมทั้งตั้งใจเข้าไปคล้องแขนของฮ่อหยุนเฉิง

ริมฝีปากเซ็กซี่ของฮ่อหยุนเฉิงก็ยกยิ้มขึ้น แล้วก็ยื่นมืออีกข้างของเขาไปจับเข้าที่มือของซูฉิงที่คล้องแขนเขาอีกชั้นหนึ่ง

ปลายนิ้วร้อนผ่าวแผ่ซ่านสัมผัสกับผิวของเธอ หน้าของซูฉิงก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นมา

แต่ว่าก็แค่เล่นละครไล่เซี่ยซิงซิงไปก็เท่านั้น ฮ่อหยุนเฉิงไม่ต้องทำเป็นเนียนขนาดนี้ก็ได้มั้ง......

เซี่ยซิงซิงมองภาพบาดตาบาดใจที่อยู่ตรงหน้า ก็เผยแววตาเคียดแค้นออกมา

แกมาแย่งหยุนเฉิงไปจากฉัน! ถ้าไม่มีแก หยุนเฉิงก็คงไม่ไล่ฉันออก ถ้าหากไม่มีแก

เธอตื่นได้แล้ว! หยุนเฉิงจะรักเธอได้ยังไง

แต่ปฏิบัติตนในคนแบบอย่างเห็นได้ชัด เสียใจ หมดหวัง ริษยา

แววตาเคียดแค้นมองไปที่ซูฉิง แล้วก็หยิบเอามีดพับสวิสออกมาจากกระเป๋า แล้วก็พุ่งไปทางซูฉิงสุดแรง!

ใบหน้าบูดเบี้ยวที่เต็มไปด้วยความแค้นของหล่อน ตะโกนขึ้น "ซูฉิง ไปลงนรกซะเถอะ!"

สถานการณ์ที่ที่เกิดขึ้นกะทันหัน

ใครต่างก็คาดไม่ถึง ทันใดนั้นเซี่ยซิงซิงก็ควักเอามีดออกมา

จับมีดสีขาวสะท้อนแสงวาวพุ่งเข้าไปหมายจะแทงซูฉิง

แววตาของซูฉิงที่สั่นระริก และขณะที่เตรียมตัวจะเหวี่ยงขาเตะมีดออกไป ทันใดนั้นฮ่อหยุนเฉิงก็เบี่ยงตัวเข้ามา ใช้ร่างของเขามาบังซูฉิงไว้

ระวัง!" ฮ่อหยุนเฉิงพูดเสียงเบาที่เต็มไปด้วยความตกใจและเป็นห่วง พร้อมกับมือข้างหนึ่งที่เข้ามากอดซูฉิงเอาไว้

ซูฉิงคิดไม่ถึงว่า ชั่วเวลาอย่างนี้ฮ่อหยุนเฉิงจะเข้ามาปกป้องหล่อน