นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

ซูฉิงก้มหน้ามองเสื้อผ้าของตัวเอง ยังอยู่ดี ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เวลานี้ ฮ่อหยุนเฉิงผลักประตูเข้ามา ก็เห็นซูฉิงนั่งนิ่งอยู่บนเตียง แล้วก็เอ่ยถามหน้าเรียบ"เธอตื่นแล้วหรอ"

ซูฉิงตั้งสติ "ทำไมฉันถึงได้มาอยู่ที่นี่ "

ฮ่อหยุนเฉิงก้มมองหล่อน "นอนโซฟาจะเอาป่วยได้"

ฮ่อหยุนเฉิงพูดอย่างนี้.....ก็แสดงว่าฮ่อหยุนเฉิงอุ้มหล่อนขึ้นมานอนบนเตียงงั้นหรอ

ซูฉิงที่มีท่าทีอึดอัดใจ

"ที่ห้องอาหารมีอาหารเช้า เธอลงไปกินเองนะ วันนี้ฉันจะทำงานที่บ้าน และฉันก็ลาป่วยให้เธอแล้ว มีเรื่องอะไรก็ไปหาฉันที่ห้องหนังสือ " ฮ่อหยุนเฉิงสั่งเสียงเรียบ จากนั้นก็เดินไปที่ห้องหนังสือ

ซูฉิงพยักหน้า มองดูเวลา ตอนนี้ก็สิบโมงแล้ว

โชคดีที่ฮ่อหยุนเฉิงช่วยลาป่วยให้เธอแล้ว ซูฉิงก็คิดว่าจะกินอาหารเช้าเสร็จแล้วถึงจะไปทำงานที่บริษัท

ที่โต๊ะอาหาร มีอาหารเช้าวางอยู่เต็มโต๊ะ ซูฉิงคีบเอาคุกกี้ไข่ดาว แล้วก็อ้าปากกว้างกิน

และเวลานี้เอง เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น

ซูฉิงคิ้วขมวดเล็กน้อย เวลานี้ยังจะมีใครมาอีก

พอเปิดประตูออก ก็เห็นเป็นหญิงสาววัยรุ่นหุ่นสูงเรียว ใบหน้าอ่อนเยาว์ ปรากฏต่อสายตาของซูฉิงก็คือฮ่อเฉียน

ฮ่อเฉียนสวมชุดเดรสสีขาว ในมือถือกล่องอาหารเก็บอุณหภูมิ พอเห็นซูฉิงใบหน้าของฮ่อเฉียนก็แข็งทื่อ "ซูฉิง เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!"

"ทำไมฉันจะมาอยู่ที่บ้านคู่หมั้นของฉันไม่ได้ล่ะ "ซูฉิงยกยิ้มกระหยิ่ม พร้อมกับเผยรอยยิ้มเหน็บแนม"แล้วเธอล่ะ มาทำอะไรแต่เช้า"

"พี่ชายฉันล่ะ "ฮ่อเฉียนมองไปรอบๆ แล้วไม่เห็นเงาของฮ่อหยุนเฉิง

เมื่อคืน ฮ่อหยุนเฉิงโทรกลับมาบอกว่าจะมาพักที่เมืองใหม่สุ่ยเย่ว ฮ่อเฉียนรู้สึกผิดหวังมาก ที่หล่อนไม่ได้เจอหน้าเขา

วันนี้ตอนเช้าถามแม่ฮ่อถึงได้รู้ว่า แม้แต่ซูฉิงเมื่อคืนก็ไม่ได้กลับมา

ซูฉิงเหมือนคิดอะไรออกดั่งเสียงระฆังดังขึ้นปลุกในใจ พอเช้าตรู่ก็ตื่นแต่เช้าแล้วมาที่ตระกูลฮ่อกรุ๊ป ใช้ข้ออ้างว่ามาส่งข้าวให้ฮ่อหยุนเฉิงเพื่อที่จะได้มาเจอเขา

แต่ใครจะรู้ว่าหลินเหยียนเฟิงบอกว่าฮ่อหยุนเฉิงลาป่วย และบังเอิญกับที่ซูฮิงก็ไม่ได้มาทำงานด้วย

ฮ่อเฉียนเลยรีบบึ่งมาที่เมืองใหม่สุ่ยเยว่ และก็เห็นซูฉิงอยู่ที่นี่ด้วยจริงๆ!

ก็แสดงว่า เมื่อคืนซูฉิงกับฮ่อหยุนเฉิงอยู่ด้วยกันทั้งคืน!

ซูฉิงไม่ได้สนใจฮ่อเฉียน กลับไปที่ห้องอาหาร แล้วลงมือกินอาหารเช้าต่อ

ฮ่อเฉียนก็เดินด้วยรองเท้าส้นสูงตามเข้ามา ในห้องอาหาร

บนโต๊ะอาหารเป็นรูปแบบของอาหารเช้า ฮ่อเฉียนแค่มองก็รู้แล้วว่าเป็นฝีมือฮ่อหยุนเฉิงทำ

เมื่อก่อน ตอนที่คุณปู่ฮ่อป่วย ฮ่อหยุนเฉิงถึงจะลงมือทำอาหารเช้าให้คุณปู่กินกับมือเพื่อจะได้ทำให้คุณปู่อารมณ์ดี

แต่ตอนนี้ เขาทำอาหารให้กับนังแพศยาซูฉิงกิน!

ก็ยิ่งส่งเสียงดังขึ้น"ซูฉิง ฉันถามเธออยู่นะ

แล้วก็ลุกขึ้น

เธอคิดว่าเธอเป็นใคร "ฮ่อเฉียนเข้ามาขวางซูฉิงไว้ มองซูฉิงด้วยสายตาดูถูกและริษยา

คิดถึงภาพที่ห้องฮ่อหยุนเฉิงเมื่อคืนนั้น ซูฉิงก็พูดเสียดสีว่า"ฉันไม่เหมาะสม งั้นแล้วใครล่ะที่เหมาะสม เธองั้นหรอ"

เธออย่ามาพูดมั่วๆ!" หางตาของฮ่อเฉียนก็มองเห็นร่างสูงกำลังเดินมาที่ห้องอาหาร

เสียงของตกร่วงลงพื้นเสียงดังเพล้ง ซึ่งก็คือกล่องอาหารเก็บอุณหภูมิที่ร่วงลงพื้น อาหารเช้าที่อยู่ข้างในก็หกกระจายออกมาเต็มพื้น

ซูฉิงก็แค่รู้สึกแปลกใจว่าหล่อนไปผลักฮ่อเฉียนตั้งแต่เมื่อไหร่

ก็เห็นๆ อยู่ว่าฮ่อเฉียนล้มลงไปเอง

"เกิดอะไรขึ้น "ฮ่อหยุนเฉิงได้ยินเสียงดัง ก็เดินออกมาจากห้องหนังสือ

ทำเป็นบีบน้ำตาร้องไห้ออกมา "พี่คะ พี่ซู

ที่แท้ฮ่อเฉียนตั้งใจล้มลงไปเพราะต้องการจะแสดงละครใส่ร้ายเธอนี่เอง

ซูฉิงยิ้มเย็นชา"ฉันผลักเธอหรอ "

"พี่คะ พี่อย่าไปโทษพี่ซูเลย

โอ๊ะ ฮ่อเฉียนเปลี่ยนเส้นทางแล้ว เริ่มที่จะเป็นดอกบัวบริสุทธิ์แล้ว

ยกยิ้มกระหยิ่มแล้วพูดเหน็บแนมไปว่า"ใครเป็นพี่เธอ