นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

คนขับตกใจกับอาการของยวี๋น่า จึงรีบพาเธอไปที่รถอย่างรวดเร็ว และพูดอย่างกังวลว่า "คุณยวี๋อดทนไว้นะครับ ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาลทันที!"

ยวี๋น่านอนอยู่ที่เบาะหลัง ปวดท้องและเหงื่อเย็นไหลออกจากหน้าผากของเธอ

เกิดอะไรที่ผิดปกติกับเธอ?

เด็กอายุหกเดือนแล้ว จะไม่เป็นไรใช่ไหม?

ทำไมท้องของฉันถึงได้เจ็บมากขนาดนี้?

ยิ่งยวี๋น่าคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นเท่านั้น และเธอสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อทำให้ตัวเองสงบลง

คนขับรีบพาเธอไปโรงพยาบาล หากวันนี้เกิดอะไรขึ้นกับยวี๋น่า มันคงจบลงแล้วจริงๆ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ คนขับก็รีบโทรหาแม่หลิน

ขณะที่แม่หลินกำลังหลับ จู่ๆ เธอก็ถูกปลุกด้วยโทรศัพท์ที่ดังขึ้น

"ใครกันนะ? โทรมาตอนกลางดึกแบบนี้" แม่หลินพึมพำ แล้วรับโทรศัพท์อย่างโกรธเคือง

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงตื่นตระหนกของคนขับดังขึ้น "คุณผู้หญิงครับ ไม่ดีแล้วครับ คุณยวี๋ปวดท้องหนัก ผมพาเธอไปโรงพยาบาล"

"อะไรนะ?" แม่หลินตะลึงไปครู่หนึ่งก่อนจะนึกขึ้นได้ "เธอบอกว่าพูดยวี๋น่า เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?"

ณ เวลานี้ ยวี๋น่าควรนอนที่บ้านไม่ใช่หรือ?

ทำไมจู่ๆถึงปวดท้อง?ล้วยังอยู่ในโรงพยาบาลอีก?

ทำไมเธอถึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย!

"คุณผู้หญิง คุณยวี๋ไปที่สตูดิโอเพื่อตามหานายน้อย แต่เมื่อเธอไม่เห็นนายน้อย จู่ๆ คุณยวี๋ก็ปวดท้อง ตอนนี้เราอยู่ในโรงพยาบาลประชาชน คุณจะส่งคนมาดูแลคุณยวี๋ใช่ไหมครับ?" คนขับถามอย่างระมัดระวัง

"โอเค เข้าใจแล้ว" หน้าแม่หลินเย็นชา

คุณพ่อหลินก็ตื่นขึ้นและถามไปด้านข้างว่า "เกิดอะไรขึ้น มีอะไรเกิดขึ้นกับยวี๋น่าหรือ?"

"ใครจะไปรู้กันล่ะ ว่ากันว่าอยู่ในโรงพยาบาลแล้ว ดึกดื่นขนาดนี้ทำไมไม่รู้จักหลับจักนอน

"อะไรนะ เด็กปลอดภัยดีไหม?" พ่อหลินตกใจและลุกขึ้นทันที "รีบไปดูเร็ว!"

"ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหลานชายของฉัน ฉันคงไว้ชีวิตเธอไม่ได้!" เมื่อนึกถึงเด็กที่อยู่ในท้องยวี๋น่าใบหน้าของแม่หลินก็ฉายแวววิตกกังวล

แม่หลินรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า "แม่ ดึกขนาดนี้คุณแม่จะไปไหน?"

แม่หลินยกโทรศัพท์มือถือขึ้นและพูดอย่างกังวลว่า "คนขับโทรมาบอกว่าจู่ๆ ยวี๋น่าก็ปวดท้อง ไปโรงพยาบาลแล้ว"

หลินหนานก็ขมวดคิ้ว "อะไรนะ

ระหว่างทาง เขากังวลเรื่องร่างกายของยวี๋น่า และภาวนาขอให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอและเด็กในท้องของเธอ

ขณะที่หลินหนานกำลังนั่งอยู่ในรถ เขาพบว่าโทรศัพท์มือถือของเขาไม่มีไฟและถูกปิด เป็นไปได้ไหมว่ายวี๋น่าไม่สามารถติดต่อกับเขาได้ ดังนั้นจึงปวดท้องอย่างกะทันหัน

หลินหนานมองไปที่โทรศัพท์มือถือของเขาอย่างโกรธจัดและโยนมันลงบนที่นั่งของรถ

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล หลินหนานก็รีบพบคนขับ "น่าน่าอยู่ที่ไหน?"

คนขับชี้ไปที่ห้องตรวจ "หมอกำลังตรวจภายในอยู่ครับ"

หลินหนานรีบวิ่งเข้ามาถามอย่างกังวลว่า "หมอครับ คู่หมั้นของผม เธอปลอดภัยดีไหมครับ?"

"สภาวะทางจิตใจของหญิงตั้งครรภ์มีการผันผวน เธอสภาวะจิตใจและอารมณ์ไม่ดีจึงส่งผลต่อทารกในครรภ์และทำให้ปวดท้อง แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาร้ายแรง

สภาพจิตใจไม่ดี?

หลินหนานงง เขานั่งข้างยวี๋น่าและโอบแขนของเธอไว้ "น่าน่า เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?"

เมื่อคิดว่าหลินหนานและเฉินซินอ้ายสนิทกันแค่ไหนในรูปถ่ายนั้น ยวี๋น่าก็รู้สึกจี๊ดขึ้นมาในใจดังนั้นเธอจึงหันหน้าไปทางอื่น ไม่สนใจหลินหนาน

ทำไมเธอถึงทำหน้าบึ้งล่ะ" แม่หลินเดินเข้าไปที่ประตู ได้ยินคำพูดของหมอพอดี

"แม่ อย่าพูดอะไรเลย" หลินหนานปกป้องยวี๋น่า

"ไม่เป็นไรแล้ว ก็กลับบ้านกันเถอะ" พ่อหลินพูดจากด้านข้าง

โชคดีที่ยวี๋น่าและลูกไม่เป็นอะไร ถือเป็นเรื่องที่ดี

หลังจากนอนพลิกไปพลิกมาทั้งคืน หลินหนานก็พายวี๋น่ากลับไปที่บ้านหลิน

"น่าน่า เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงปวดท้องในเมื่อก็สบายดี?" หลินหนานอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความเป็นห่วงหลังจากเห็นท่าทางที่ไม่มีความสุขของยวี๋น่า

"ดูเอาเอง!" ยวี๋น่าหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา ปฺดรูปแล้วยื่นให้หลินหนาน

หลินหนานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเหลือบไปเห็นเพียงเขาและเฉินซินอ้ายในรูปถ่าย

ในเวลานั้นเฉินซินอ้ายเป็นลมและเขาช่วยเธอพยุงเข้าไปในรถ ท่าทางของทั้งสองจึงดูใกล้กันมาก

เท่านั้น……

ทำไมถึงมีรูปถ่ายนี้ได้นะ?

"คุณได้ภาพนี้มาจากไหน?" หลินหนานถามอย่างครุ่นคิด