อยากง้อเหรอ คุณสามี(เก่า)

ทุกวันนี้ เพื่อความปลอดภัยของหลินจือ นอกจากเทาเท่จะอยู่เป็นเพื่อนเธอที่โรงแรมแล้ว ก็จะพาเธอไปกินอาหารท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงสองสามร้าน เทาเท่ไม่รู้ว่าหลินจือสังเกตเห็นหรือไม่ แต่เขาสังเกตเห็นหรือว่า ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนกับหลินจือ ก็จะมีคนตามพวกเขามาตลอด

เทาเท่ไม่ได้พูดเรื่องที่พวกเขาถูกคนตามมากับหลินจือก่อน เพราะไม่อยากให้เธอกังวลตาม

ตอนค่ำ เทาเท่กลับไปที่โรงแรมกับหลินจือ จากนั้นได้รับสายเบอร์แปลกในห้อง

เทาเท่รับด้วยรอยยิ้มอันเยือกเย็น เหมือนจะเดาออกว่าเป็นเบอร์ใคร

เป็นไปตามคาด เสียงผู้ชายที่ฟังดูภูมิใจและดูไม่ดีเข้ามาจากปลายสาย：“ประธานเทาเท่ สวัสดีครับ”

น้ำเสียงเทาเท่แผ่วเบา：“สวัสดีครับ คุณธนา”

ธนาประหลาดใจเล็กน้อย：“คุณรู้ว่าผมคือใคร？”

ตอนที่หลินจือถือกาแฟแก้วหนึ่งเข้ามา เทาเท่ก็วางสายพอดี

หลินจือถามว่าเป็นสายของใคร เทาเท่ก็เล่าเรื่องในสายเมื่อกี๊ให้เธอฟัง

หลินจือได้ยินก็โมโหเล็กน้อย：“ธนามาคุยเงื่อนไขกับคุณจริงๆ ด้วย เขาขู่คุณหรือเปล่า？”

เทาเท่จิบกาแฟ ได้ยินน้ำเสียงเธอที่โมโห ก็รู้สึกว่าน่ารักหน่อยๆ จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า：“ก็แค่ตราประทับอันหนึ่งกับที่ดินผืนหนึ่งมาเป็นหมาก เขาขู่ผมไม่ได้หรอก ผมคิดไว้ว่า ตอนนี้เขาทำลับๆ ส่วนผมเปิดเผย ผมต้องกระตุ้นเขาให้ลงมือก่อน”

หลินจือได้ยินเขาพูดแบบนี้สีหน้าก็ผ่อนคลายลง มองดูท่าทีสงบนิ่งและวางแผนกลยุทธ์ของเขา ในใจของหลินจือเต็มไปด้วยความรู้สึกปลอดภัย

ก็แค่ ถ้าได้ล่ะก็ เธอหวังจริงๆ ว่าจะช่วยอะไรเขาได้บ้าง

เธอถามเขาอีกว่า：“งั้นถ้าธนาทำลายตราประทับพวกนั้นจริงๆ ล่ะ คุณจะทำไง？”

เทาเท่ยิ้มบางๆ“เงินทองเป็นของนอกกาย อย่างมากผมก็เสียเงินก้อนนั้นที่จ่ายออกไปแล้ว แล้วค่อยเลือกสถานที่ใหม่”

พูดจบเขาก็เสริมไปอีกว่า：“ปัญหาที่ใช้เงินแก้ไขได้ ล้วนไม่ใช่ปัญหา”

หลินจือ：“……”

เธอจ้องเขา แล้วพูด：“คุณนี่ขี้อวดมากเลยนะ”

เทาเท่หัวเราะเสียงเบา：“ผมไม่ได้อวด แต่คุณไม่รู้ต่างหากว่ามูลค่าของผู้ชายคุณมีเท่าไหร่”

และหลินจือก็ไม่รู้จริงๆ ว่า คนอย่างเขาเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นขนาดนี้

ธนากล้าขวางทางเขา เขาก็จะไม่ให้ธนาได้อยู่ดี

เขาไม่ได้ทำเพื่อเอาเงินเหล่านั้นของตัวเองคืนมา แต่ทำเพื่อระบายความโกรธ

ตอนที่ทั้งสองกำลังคุยเรื่องนี้เอง หลินจือก็ได้รับสายหนึ่งอย่างบังเอิญ

เขานัดหลินจือทานข้าว หลินจือเปิดลำโพง แต่ไม่ได้ตอบตกลงทันที เธอมองไปยังเทาเท่ที่อยู่ด้านข้าง

คุณท่านไตรสิทธิ์นัดทานอาหารในสถานที่ที่อบอวลไปด้วยร้านอาหารข้างทาง คนที่ทานข้าวจึงเยอะมาก

ก่อนหน้านี้หลินจือไม่เคยติดต่อกับคุณท่านไตรสิทธิ์ หลังจากนั่ง หลินจือก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าคุณท่านไตรสิทธิ์ค่อนข้างกระตือรือร้นกับเธอมาก

จนกระทั่งอาหารมาเสิร์ฟคุณท่านไตรสิทธิ์ก็ยังไม่หยุดเรียกให้หลินจือทานข้าว ทั้งสองทานไปคุยไป

อย่างไรก็ตาม ในช่วงท้ายของอาหารหลินจือรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย แล้วจากนั้นก็ฟุบลงไปที่โต๊ะอย่างไร้เรี่ยวแรงเหมือนดื่มจนเมา

อย่างที่พวกเขาคาดการณ์ไว้เลย คุณท่านไตรสิทธิ์ลงมือกับหลินจือแล้วจริงๆ ด้วย

คุณท่านไตรสิทธิ์เรียกพนักงานสาวคนหนึ่ง ขอร้องเธอให้ช่วยตัวเองประคองหลินจือออกไป

จิตสำนึกของหลินจือยังคงชัดเจน แต่มือไม้ไร้เรี่ยวแรง ดูแล้วเหมือนคนเมา

ไม่อย่างนั้นเขาลากเธอออกไปกลางวันแสกๆ แบบนี้

สั่งให้คนขับรถขับออกไปแล้ว คุณท่านไตรสิทธิ์ก็มองหลินจือแล้วพูดอย่างรู้สึกผิด：“คุณหลินจือ อย่าโทษผมเลยนะ

“ผมไม่อาจมองดูฐาถูกทรมานได้”

หลินจือไร้เรี่ยวแรงไปทั้งตัว และก็พูดอะไรไม่ออก จากนั้นจึงแกล้งหมดสติไป

ในโรงงานร้างแห่งหนึ่ง หลินจือหลับตาอยู่ แต่รู้สึกและได้ยินเสียงเคลื่อนไหวรอบๆ

หลังจากได้ยินเสียงของธนา เธอจึงลืมตาขึ้นมาอย่างงุนงง สายตาปรากฏความหวาดกลัว

ฤทธิ์ยาบนตัวหลินจือหายไปเยอะแล้ว พอถูกเขาดึงออกมาก็แทบจะยืนไม่ไหว

ก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงจิ๊จ๊ะ：“โหย สวยกว่าในทีวีหลายเท่าเลย ดูผิวละเอียดๆ เนื้อนุ่มๆ นี้สิ

หลินจือจะคุกเข่าลงแล้วเล็งไปที่เป้าของเขาอย่างแรง ถึงแม้ทั้งตัวเธอจะไร้เรี่ยวแรง แต่เพื่อสำหรับผู้ชายเพื่อปกป้องของสงวนนั้นแล้ว

เขาก้าวถอยหลังและเพิ่งยืนอย่างมั่นคง จู่ๆ ก็มีคนปรากฏตัวขึ้นด้านหลังเขา

เทาเท่เตะธนาออกไปแล้วรีบเอื้อมมือออกไปกอดหลินจือที่ตัวสั่นไว้ในอ้อมแขน กอดไว้อย่างแน่น

เพื่อไม่ให้เขาเป็นห่วงตัวเองมากไป หลินจือเอนไปที่ตัวเขาแล้วพูดเบาๆ：“ฉันสบายดีมาก ไม่เป็นไรเลย”

ชัดเจนว่าธนากับคุณท่านที่อยู่ด้านข้างคิดไม่ถึงว่าเทาเท่จะปรากฏตัวกะทันหัน

แน่นอน ที่คิดไม่ถึงมากกว่านั้นคือเทาเท่าไม่ได้มาแค่คนเดียว มีคนอยู่ข้างหลังเขาสองคน

“อย่าขยับ！นี่ตำรวจ！”

“ชูมือขึ้นเดี๋ยวนี้！”

ด้านหลังเทาเท่ ตำรวจสองคนพุ่งออกมาทันที หนึ่งในนั้นเข้าไปกดธนาไว้แน่นๆ ส่วนอีกคนกลับเข้าไปสกัดคนขับรถของคุณท่านไตรสิทธิ์ที่ขับรถ

ธนายังพยายามสุดชีวิตเพื่อหลบหนี แต่เมื่อเขาปากกระบอกปืนสีดำของตำรวจเล็งมา เขาก็กลัวทันที

ส่วนคุณท่านไตรสิทธิ์ กลับแผ่ลงไปที่พื้นด้วยใบหน้าซีดขาว แววตาหมดหวังสุดๆ

สุดท้ายก็ยังล้มเหลว

คิดไม่ถึงว่าเทาเท่จะสงสัยเขาอยู่แล้ว คืนนี้เป็นสถานการณ์ที่พวกเขาวางแผนซ้อนแผนมาดีแล้ว หาที่อยู่ของธนาเจอโดยผ่านเบาะแสของเขา และจับพวกเขากวาดเรียบไม่เหลือ